Mustapha Daher: “Corona vergroot de problemen in het onderwijs”
NIEUW-WEST - In een serie praten we met bewoners uit Nieuw-West over hoe zij deze moeilijke tweede lockdown ervaren. Wat is er voor hen veranderd, wat maken ze mee en vooral ook: hoe houden zij de moed erin? Deze week Mustapha Daher, de ‘meester op de fiets’ van het Technisch College en de Amsterdamse Plus, uit Osdorp.
Hoe gaat het met je?
‘Goed. Het is een bijzonder jaar. Toen de pandemie vorig jaar uitbrak, was iedereen bang. We wisten nog niet wat het virus precies deed, de scholen gingen plotseling dicht, we wisten niet waar het toe zou leiden. Ik was vooral bezorgd om mijn leerlingen en collega’s. Hoe moesten we dit oplossen, onderwijs terwijl de leerlingen thuis zitten? Zoom of Teams had niemand ervaring mee. Ik wel, dus kon ik nuttig bezig zijn. Ook grappig dat ik als ouwe rot, ik ben nu 67, de jongere docenten mocht trainen in het delen van documenten en presentaties. Ondertussen waarschuwde mijn dochter, die huisarts is, om me vooral aan de maatregelen te houden. Maar ja, mijn leerlingen doen mbo, bijna de helft van het onderwijs is praktijk.’
Heb je met corona te maken gehad?
‘In januari heb ik corona gekregen. Ik was voorzichtig, toch kan het je treffen. Vier dagen koorts, veel hoesten, alle inmiddels bekende verschijnselen, met het geluk dat ik er niet erg ziek van werd. We hebben het niemand verteld, ik had geen zin in medelijden. Ik bleef drie weken thuis en toen kon ik er weer uit. Ik voel me weer helemaal de oude. Corona doet meer met mijn leerlingen, van wie sommigen door thuisonderwijs onder de radar verdwijnen. Ik ben de meester op de fiets, altijd onderweg en in gesprek met leerlingen, met hun ouders ook. Ik zoek ze op als ze er niet zijn. Dat gaat door corona lastiger. Zijn ze wel online dan krijg je soms een verontrustend inkijkje in hun thuissituatie. Over de gevolgen van corona voor deze jongeren maak ik me erge zorgen. Achterstanden, werkeloosheid, criminaliteit…’
Zag je ook positieve dingen in deze tijd?
‘Het grappige is dat sommige leerlingen die in de klas zich op de achtergrond houden, online meer in beeld komen, zich meer profileren. Dus ja, dat was er ook. Maar meer dan dat niet. Corona vergroot problemen die er al waren. Zeker onder leerlingen van De Amsterdamse Plus, die hier les krijgen omdat ze elders zijn uitgevallen. Aan een stage komen ze nu nog minder snel dan voorheen. Hoe komen ze aan werk later? Ik hoop dat de politiek verstandig gaat doen. We krijgen alleen nog maar meer van dit soort leerlingen. Terwijl we de klassen klein willen houden. Laat Rutte of wie er straks over gaat alsjeblieft naar de jongeren luisteren. Hij zegt met jongeren te praten, maar dat is een geselecteerde groep. Kom maar eens bij ons langs. Eet eens mee aan tafel, zoals ik doe.’
Hoe houd je de moed erin?
‘Niet wiskunde is het belangrijkste in mijn les, maar de maatschappij. Ik praat met leerlingen over het leven. Over dat het geven en nemen is. Over dat we het hier in Nederland zo goed hebben. Neem de zorg; die is geweldig geregeld. Alleen waarderen we dat niet meer. Uiteindelijk komt het wel goed. Het leven is als een wiel. Soms zit je bovenin en gaat alles goed, soms zit je onderin. En je komt altijd weer boven. Net als na elke nacht de dag weer komt en de zon weer gaat schijnen.'
Wil jij ook iets kwijt over jouw ervaring met corona? Mail naar corona.sdnw@amsterdam.nl.
Shirley Brandeis