Oud-Eigenwijksvoorzitter Lieke Mensink onderscheiden
NIEUW-WEST - Lieke Mensink, oud-voorzitter van Eigenwijks, heeft na een toespraak van stadsdeelvoorzitter Emre Ünver, onlangs de Andreaspenning van de gemeente Amsterdam ontvangen. Jarenlange vrijwillige inzet op het gebied van wonen, leefbaarheid en veiligheid deden haar die eer toekomen. Een verrassing voor de eerder dit jaar afgetreden voorzitter.
Een feestje met alles erop en eraan ging niet door voor de afzwaaiende voorzitter, die na 25 jaar bestuurslidmaatschap op 1 januari 2021 afscheid nam. Vijftien jaar daarvan was ze voorzitter van Eigenwijks, de organisatie die de belangen van bewoners in Nieuw-West behartigt. Toch kan niet worden gezegd dat het vertrek wegens de pandemie stilletjes was.
Niet zo van de feestjes
Mensink kreeg op vijf Eigenwijkslocaties een uitzwaaimoment, kreeg in plaats van een receptie een documentaire over haar werkzame Eigenwijksleven, een afscheidsdiner met bestuur en directie en dus vorige maand, toen ze net dacht dat dat het was, een Andreaspenning. En Lieke Mensink is niet zo van de feestjes en aandacht. "Liever gebruik je mijlpalen en bijzondere gelegenheden om een misstand aan te kaarten,” memoreerde de stadsdeelvoorzitter vlak voor de overhandiging van de penning door Eigenwijksdirecteur Dick Glastra van Loon. "Of om de belangen van bewoners nog eens over het voetlicht te brengen. Het siert en typeert je.”
Boegbeeld
De penning is een prijs voor mensen die voor Amsterdam grote prestaties hebben verricht op onder andere sociaal of maatschappelijk gebied en die langer dan tien jaar als vrijwilliger werken voor een maatschappelijk doel. En dat heeft Mensink gedaan, met hart en ziel. Zij was jarenlang het boegbeeld van de bewonersorganisatie en speelde zo een grote rol in het verbeteren van de positie van de bewoners van Nieuw-West, of het nu ging om comfortabel wonen, om leefbaarheid of veiligheid.
Milde activisme
Wonen gaat voor Mensink niet over stenen en geld, maar over mensen. Het belang van goed wonen in een gezonde omgeving bracht zij onvermoeibaar onder de aandacht bij overheden en woningcorporaties. Ze wist te enthousiasmeren en te inspireren, beet vast en liet pas los als het geregeld was. Ünver: “Jouw milde en empathische vorm van activisme dwong respect af, en bleek bovendien heel goed te werken.” Mensink bouwde een sterke relatie op met de gemeente als subsidiegever, werkte aan een goede samenwerking met de woningcorporaties, bracht als lid van een klachtencommissie het belang van goed wonen en een eerlijke afhandeling van huurklachten onder de aandacht en zorgde ervoor dat het dagelijks bestuur een diverse, herkenbare samenstelling kreeg. Ünver: “Met grote toewijding en persoonlijke aandacht voor iedereen zorgde je dat het plaatje klopte, dat de verbindingen tot stand kwamen en sterk bleven.”
Emoties
Iedereen kan bij Eigenwijks terecht voor informatie, advies, hulp en ondersteuning. Mensink zorgde ervoor dat volkshuisvesting en stedelijke vernieuwing niet over bewoners werd uitgestort, maar dat ze er ook echt iets over te zeggen hadden. En dat ze hun emoties over sloop, nieuwbouw en renovatie kwijt konden. De lijst van activiteiten waarbij zij intensief betrokken was, is lang. Een kleine greep: het Tuinstadtheater, de jaarlijkse Milieudag, de plantendag, de woonmarkt, het Woonspreekuur (dat zij oprichtte) en ‘Eten uit eigen tuin’. Deze jarenlange vrijwillige inzet voor de samenleving in Nieuw-West en voor stichting Eigenwijks in het bijzonder leverde haar de Andreaspenning op. Daar deed ze het niet voor. Des te mooier dat ze hem heeft gekregen.
Shirley Brandeis