Irina is geboren en getogen Amsterdammer met een Chileense achtergrond.
Irina is geboren en getogen Amsterdammer met een Chileense achtergrond. (Foto's: Ad van Dam)

‘Ik zou graag in een buurt willen wonen, die veilig is voor iedereen’

Algemeen

NIEUW-WEST - In een serie portretten Oog in Oog met…komen mensen, die wonen en/of werken in Nieuw-West, aan het woord over hoe zij dat ervaren. Wat vinden zij daar prettig of zouden ze juist graag willen veranderen? Kunnen zij zichzelf zijn? Voelen ze zich hier veilig? Deze week staan we Oog in Oog met de 39-jarige Irina, die in Osdorp woont en werkt.

Ad van Dam

“Ik ben geboren en getogen Amsterdammer, maar mijn ouders komen uit Chili. Zij waren politiek actief en zijn verbannen door dictator Pinochet. Inmiddels woon ik drie jaar in dit huis met een heerlijke tuin. We genieten van al het groen hier in de buurt, het Sloterpark en natuurlijk de Sloterplas. Soms is het ook pittig om hier te wonen, er is criminaliteit, en dat voelt soms dichtbij, er is veel hangjeugd, die jongeren worden op straat aan hun lot overgelaten, en dat is soms gezellig en prima, maar soms ook vervelend, en krijg je dingen in je tuin gegooid, die daar niet horen en dat is niet prettig.”

Trots

“Ik werk als leerkracht op een basisschool hier in de buurt en geef les aan groep 4/5. Het is een echte buurtschool met veel kinderen van Marokkaanse en Turkse afkomst. Ik krijg wel vragen van kinderen of ik een man heb en dan ben ik nog niet open, dat ik meerdere relaties heb, dan hou ik het bij mijn man en kinderen. Ik vind het ook gewoon te ingewikkeld om het goed uit te leggen. Ik vermoed trouwens, dat het gevoeliger ligt bij de ouders van de kinderen, dan bij de kinderen zelf. Ik heb al heel lang een relatie met de vader van mijn kinderen. Een paar jaar geleden kwam ik er echter achter dat ik gewoon hartstikke bi ben. Ik heb inmiddels naast de relatie met mijn man, ook een relatie met een vrouw. En dat gaat goed zo. In het dagelijks leven zien mensen mij als een hetero-vrouw, die samenwoont met haar man en kinderen. Maar dat is maar een deel van mij. Wanneer ik met mijn vriendin op pad ben, word ik als lesbisch gezien. Maar ook dat is maar een deel van me. Ik zou eigenlijk naast bi ook polyamoreus moeten zeggen. Ik heb twee jaar geleden voor het eerst deelgenomen aan de Pride Walk, een soort demonstratie tijdens de Pride-week. Dit jaar zou ik het liefst meelopen met aan de ene arm mijn man en aan de andere arm mijn vriendin. Dan is het plaatje compleet.”

Twee kinderen

“Gisteren kwam een leerling naar me toe en die vroeg of ik zelf kinderen heb, en of die kinderen dan een jongen of een meisje zijn. De vraag overviel me en dan zeg ik, ja ik heb twee jongens. En dat voelt zo slecht om te zeggen, omdat het gewoon niet waar is. Alsof ik een beetje aan het liegen ben. Wat ik eigenlijk had wil zeggen: de één is jongen en de ander is een gender-kind. Maar dat woord kennen ze natuurlijk niet, dat vraagt om uitleg, die tijd ontbrak, maar voelt ook als een gemiste kans. Juno, identificeert zich als non-binair, die voelt zich soms een jongen, soms een meisje, en Juno zegt, ‘ik voel me meest Juno’. De buitenwereld ziet vaak een meisje en zo wordt ze dan ook veelal aangesproken. Ik maak me soms best wel zorgen om Juno. Laatst kwam ze thuis met echt een geschrokken en vermoeid gezicht, omdat twee meisjes haar tot aan de voordeur achtervolgden met vragen: ben je homo? heb je een piemel? Dan breekt mijn hart, dat vind ik heel moeilijk om te zien en dat is wel, dat is echt die straatcultuur.”

Regenboogvlag

“Vorig jaar had ik de regenboogvlag achter mijn raam opgehangen, omdat ik bang was dat hij misschien weggehaald zou worden. Maar dit jaar ga ik hem gewoon buiten ophangen. Paarse Vrijdag valt dit jaar op 10 december, samen met de Dag van de Mensenrechten. Ik zal met het team overleggen of de regenboogvlag op die dag dan ook op de school uitgaat. Ik verwacht dat ze positief gaan reageren.”

Reageren: mail naar rozeinbeeld@gmail.com

Irina geniet van haar woonomgeving in Osdorp, maar soms is het wel pittig.