‘Wie zegt dat er over een jaar niet een nieuwe pandemie voor de deur staat?’
Thuis studeren, weinig vrienden bezoeken en niet meer kunnen sporten. Het afgelopen jaar was dit de realiteit voor veel jongeren. Hoe gaan zij om met deze maatregelen? Onne Druijf (19) is één van de studenten die hier moeite mee heeft gehad. Hij blikt terug op een eenzame periode, maar ziet de toekomst positief tegemoet. "Ik denk dat er uit deze pandemie genoeg lessen te leren zijn."
Door Rosalie Buding
Onne is net afgestudeerd aan zijn mbo-4-opleiding ICT. We spreken hem vanuit zijn woonplaats in Hoorn. Met zijn verhaal wil hij andere jongeren en studenten een hart onder de riem te steken, vanuit de gedachte: het is oké om je verhaal te delen, en je bent niet de enige die zich zo voelt.
De student vertelt: "De maatregelen die werden genomen om het virus in te dammen waren goed, maar het voelde wel eenzaam. Ik heb heel veel binnen gezeten. Vooral de tweede lockdown was lastig. Na een maand dacht ik: shit, gaat het weer zo lang duren? Ik werd er somber van. In de eerste lockdown was gamen nog de uitweg. Nu had ik geen zin meer om dingen te doen."
Gepieker
Onne heeft er goed over kunnen praten met zijn beste vriendin. "Zij voelde zich soms ook alleen. We hebben elkaar erdoorheen getrokken. Mijn ouders waren er ook voor me." Door zijn gepieker heeft hij een nieuwe slaaproutine ontwikkeld. "Ik lig van half vijf ’s nachts tot tien uur ’s ochtends in bed. Dit is ontstaan doordat ik vaak ’s nachts wakker lag. Ik kreeg geen voldoening van mijn dag, voelde me nutteloos. Daarom dacht ik: als ik later ga slapen, lig ik ook niet meer wakker."
‘Ik kreeg geen voldoening, voelde me nutteloos’
Hij vult de uren met buiten zitten, luisteren naar goede muziek. "Als ik me eenzaam voelde, ging ik naar buiten om te blowen.” Hij voegt eraan toe: “Door te blowen keerde de rust terug. Ik werd er creatiever door. De hele dag achter de computer zitten maakt je ‘breindood’."
"Soms startte ik mijn dag met het kijken van filmpjes op YouTube. Vier uur lang. Daardoor voel je je zo nutteloos. Ik ben ook een tijdje gameverslaafd geweest. In het begin was ik van negen uur ’s ochtends tot drie uur ’s nachts aan het gamen. Desondanks haalde ik er wel veel plezier uit." Op dit moment leert Onne hoe je muziek maakt op de computer.
Pandemie
"Volgend jaar begin ik met mijn hbo-studie Journalistiek in Zwolle. Ik ben inmiddels bijna gestopt met gamen. Dat komt ook door mijn werk: ik ben sinds kort weer gestart met afwassen in een boetiekhotel. Het is daar erg leuk en gezellig." Hoe kijkt de aspirant-journalist naar de toekomst, nu er steeds meer versoepeld wordt? "Ik weet niet hoe ik me erbij moet voelen. Je ziet hoe snel mensen het oude leven weer oppakken. Sommige aspecten van de lockdown vond ik fijn. Ik denk dat er uit deze pandemie genoeg lessen te leren zijn. Want wie zegt dat er over een jaar niet weer een nieuwe pandemie voor de deur staat?"
Documentaires
Hij ergert zich aan de ‘vakantiedrang' van Nederlanders. "We willen allemaal weer vliegen, want de zomervakantie staat voor de deur. Hoeveel we met zijn allen vliegen vind ik bizar. Als iemand zegt: "Ik pak morgen het vliegtuig naar Londen", dan denk ik: 'Waarom? Er is toch ook een trein?' Onne wil deze maatschappelijke thema's bespreekbaar maken als journalist. "Ik wil graag documentaires maken en me richten op onderzoeksjournalistiek. Ik hoop dat ik mensen ontmoet met dezelfde passie, zodat we samen mooie dingen kunnen maken. Daar kijk ik echt naar uit."