‘Als vrouw de zaak overnemen is bij ons traditie’
NieuwsHAZERSWOUDE – Hele volksstammen zijn ermee opgegroeid: varen en spelen bij Klein Giethoorn, prachtig gelegen in het waterrijke Rietveld. Na overgrootmoeder Pleun, oma Nel en moeder Karla staat nu de vierde generatie aan het roer. Monique Bisschop (33), dochter van Karla, combineert haar bedrijf met haar gezin.
Morvenna Goudkade
Monique groeide op met Klein Giethoorn. Ouders Karla en Fred woonden toen op het familiebedrijf, met hun gezin. Monique hielp al snel een handje mee. “Ik heb altijd bijbaantjes gehad op ons bedrijf”, vertelt Monique, die taalwetenschap studeerde en een tijdlang werkte als inburgeringsdocent. Ze trouwde met Arjan, die een commerciële functie heeft in de sierteelt, en woonde met haar gezin ‘op het dorp’.
‘Ik combineer het bedrijf met mijn gezin’
Toch koos ze later alsnog voor het horecabedrijf met bootverhuur en verblijfsaccommodatie. Monique was 29 toen ze de zaak overnam van moeder Karla. “Het zijn altijd de vrouwen in de familie geweest die het hebben overgenomen”, zegt Monique. “Het begon met mijn overgrootvader Han van Meurs, samen met zijn vrouw Pleun. Zij overleed vrij jong en toen pakte hun dochter Nel het op, mijn oma. Nel trouwde met Rein en heeft de naam Klein Giethoorn bedacht. Daarna heeft mijn moeder Karla het overgenomen. En nu ik dus. Het is inmiddels een traditie.”
‘Toen ik begon wilde ik álles’
De jonge moeder was 29 toen ze haar keuze maakte. Het gezin verhuisde vervolgens naar het ouderlijk huis van Monique. Ouders Karla en Fred maakten plaats.
“Toen ik net begon, was ik heel ambitieus”, zegt Monique lachend. “Ik wilde álles, ik wilde groepen, ik wilde zakelijke partijen. Maar dat was te veel. Die zakelijke partijen pasten eigenlijk niet. Mensen moeten hier gewoon komen voor hun plezier, een dagje uit. Niet voor vergaderingen of seminars. Het gaat hier om onbezorgde recreatie.”
Toen corona kwam was het flink improviseren. Er was ook weer gezinsuitbreiding op komst, dus Monique was er druk mee. “Het gekke was: tijdens de eerste lockdown kwamen er heel veel mensen varen. Dat was zo ongeveer het enige wat nog mocht, met je eigen gezin in een roeiboot, dus mensen kwamen massaal bootjes huren.” De vloot is inmiddels flink uitgebreid, vertelt ze. “We hebben naast roeiboten ook fluisterboten, supplanken en kano’s. De gasten van onze bed & breakfast en ons vakantiehuis gebruiken die ook.”
Of ze er ooit spijt van heeft gehad dat ze de zaak heeft overgenomen? “Nee, ik ben heel blij dat ik de stap heb gezet. Wat ik wel weet: het is nooit klaar. Het is altijd zoeken, wat ga ik doen, wat bied ik aan?”
Vorige zomer heeft ze noodgedwongen meer moeten overlaten zegt ze. “Ik was zwanger en ik heb ook moeten wisselen met de openingstijden. Inmiddels is het terras geopend van donderdag tot en met zondag. Ik was een tijdje in de weekenden gesloten, daar kreeg ik wel veel vragen over. Al gingen de verblijfsgasten natuurlijk wel altijd door.”
Ze noemt het ‘een groeimodel’. “Soms is het verwarrend voor de mensen: is ze nou open of niet? Het lijkt of ik aan het fladderen ben. Maar ik moet het combineren met mijn gezin, en dat is soms best veel.”
Over dat gezin gesproken: is er al een vijfde generatie in beeld? Willen de kids ook al kopjes thee brengen naar de gasten?
“Nou nee, ik heb drie jongens, van 7 en 5 en zes maanden. Het enige wat ze willen doen is papa helpen met grasmaaien, haha.”
Dit is de rubriek Rosarium Gesprekken, deel 348