‘Het afscheidsfeest wordt één grote reünie’
NieuwsBOSKOOP – De bekendste kroegbaas in de regio? Dat zou zomaar kunnen: Ed de Dood (67) stond ruim 50 jaar achter de tap en is beroemd met Lion d’Or in de Boskoopse Bootstraat. Nu is de kroeg verkocht en Ed met pensioen. Maar dat gaat niet onopgemerkt voorbij: zaterdag is er een groot afscheidsfeest voor Ed, in Flora Boskoop.
Morvenna Goudkade
Ed, flink gebruind na een vakantie in Griekenland, heeft er heel veel zin in, zegt hij. “Ik had eerst het plan om het afscheid in de kroeg te houden, maar wegens de coronaregels is dat niet gelukt. Dus toen ik hoorde dat ze een afscheidsfeest voor me aan het regelen waren, vond ik dat superleuk.” De kaartverkoop gaat hard, weet hij. Wat kunnen de gasten verwachten?
“Veel muziek, lekker babbelen met elkaar, een hapje en een drankje. De band Van Dattum treedt op en dj Jor-D draait de boel aan elkaar. Er komt een soort miniatuur Lion d’Or en daar sta ik dan een tijdje achter de bar. Het wordt één grote reünie.”
Ik heb drie generaties over de vloer gehad
Ed groeide op in Zaandam en ging op zijn veertiende in de horeca. “Ik kon goed leren, maar het was té gezellig op de HBS, haha. Ik ben van school gegaan en ben gaan werken.”
Stond ik met 15 jaar achter de bar, met klanten hun problemen te bespreken
Een jaar later krijgen zijn ouders een aanbod: een neef van zijn moeder heeft een café in Boskoop, of ze dat willen overnemen? “We zijn gaan kijken: het was Café ’t Stadhuis, tegenover het gemeentehuis in Boskoop. Het werd een woningruil, wij met het gezin naar Boskoop, die neef naar ons huis in Zaandam.”
De jonge Ed gaat ook in het café werken. “Stond ik achter de bar en kwamen de klanten hun huwelijksproblemen met mij bespreken. Ik was vijftien en ik leerde daar een hoop, haha.” Als de toenmalige eigenaar van Lion d’Or de zaak wil verkopen, heeft Ed meteen interesse. “Inmiddels was ik 24 en ik wilde graag voor mezelf beginnen.” Samen met zijn vrouw Elly runt Ed vele jaren de bruine kroeg. Elly stapt na 30 jaar over naar de zorg en Ed gaat nog een tijdje door. Maar nu zijn ze dus allebei met pensioen. “De kroeg was een fenomeen”, blikt Ed terug. “Ik heb drie generaties over de vloer gehad. Eerst zeiden jongeren: mijn vader kwam hier vroeger ook. En weer later was het: mijn opa kwam hier vroeger ook.”
Ed was zelf in die tijd ook een flinke kroegtijger, vertelt hij. “Ik heb een aardig borreltje meegedronken. We woonden eerst boven de kroeg en daarna er tegenover, dus ik kon rollend naar huis. Maar op een gegeven moment ga je meer aan je gezondheid denken. Dus toen ben ik gestopt met roken en veel minder gaan drinken. Tegenwoordig gaan we lekker fietsen. Ik op de mountainbike en Elly heeft een e-bike gekocht, dan gaan we even hard.”
Hij kijkt met veel plezier terug op de klanten. “Het is één grote familie. Met een aantal klanten gaan we elk jaar op wintersport, doen we al heel lang.”
Ed, gehuld in korte broek en T-shirt met palmbomen, houdt van het mediterrane leven, zegt hij. “Ik zit liever in een korte broek, dan in een overall. Ja, ik heb ook eens gezegd: ik sterf liever onder een palmboom, dan onder de hefbrug. Maar die palmbomen heb ik ook gewoon thuis, in de tuin. Al hopen Elly en ik in Spanje te gaan wonen. Ergens waar we de zee kunnen zien, wij zijn best strandmensen.”
Dit is de rubriek Rosarium Gesprekken, deel 355