Vrijwillig hulpverlener

Beste lezer, misschien zie ik het verkeerd. Misschien ben ik helemaal in de bonen, in de war, van het padje en ben ik rijp voor een bezoek aan een oogkliniek. Wellicht dat u tegen mij zegt: ‘Was nou maar naar Specsavers gegaan, beste man.’ Dat zou zomaar eens kunnen of moeten. 

'Ik voel mij een soort vrijwillig hulpverlener van sociale aard'

Zoals ik het zie helpen mijn vrouw en ik, maar nog vele anderen, de gemeente om het afval te scheiden. Goed voor het milieu én veel kan gerecycled worden. Wij hebben, en daar zijn we niet de enige in, drie containers van verschillende kleuren en van hard plastic op ons grondgebied staan. Mijn vrouw en ik doen dat trouw en ikzelf voel me als een soort van vrijwillige hulpverlener van sociale aard. Maar helaas, de hulpverlening leidt niet tot lagere lasten, integendeel zelfs. 

Nu ben ik inmiddels ook de ziektekostenverzekeraar aan het helpen: alle documenten op het gebied van de nieuwe polis, voorwaarden (44 pagina’s), wijzigingen ten opzichte van tweeduizend eenentwintig en ene zogenoemde internet Dienstenwijzer. Uitprinten van het hele spul kost papier en is slecht voor het milieu én voor m’n portemonnee. Lezen vanaf het scherm is ook niet al te bevorderlijk: minder beweging, en dat is weer minder goed voor de gezondheid. Een papierenversie toezenden? Vergeet het maar: is te duur geworden. ‘U moet toch proberen een beetje mee te denken met het beheersen van de kosten, meneer,’ zei de dame van de ziektekostenverzekeraar. 

De berichten van onze Rijksoverheid krijg ik ook digitaal. Brieven blijven verzenden, die vroeg of laat toch tussen de oude kranten komen en enkel de plaatselijke voetbalclub aan gewicht oud papier helpen, is ook niet de bedoeling, want dat brengt ook kosten met zich mee, de verzending dan. Dus help ik de Overheid door het openen van het digid-domein en lees de stukken door die ik regelmatig krijg. Het bieden van een helpende hand in deze. 

'Papieren versie toezenden? Te duur geworden...'

Al jaren help ik de oliemaatschappij door zelf de brandstof in de tank van de auto te gooien. Het wordt er helaas niet goedkoper door. Wil ik blijven rijden, wat natuurlijk slecht voor het milieu is, zal ik ook hier als hulpverlener voor zowel de oliemaatschappij als mijn auto moeten blijven fungeren, tenzij ik ga fietsen.