Het ondoorgrondelijke
Hebt u dat ook, dat u voor het in slaap vallen op een vernuftige gedachte komt? Ik wel. Maar dan komt het… Nog voor ik de gedachte kan uitwerken, ben ik vertrokken. Dat zou me verdriet moeten doen, ware het niet dat de nacht is gevallen en ik het mondaine achter me heb gelaten, later gevolgd door de overgangsfase naar een diepere slaap.
Zo stel ik mijn lichaam in staat tot fysieke rust en emotioneel herstel te komen. Deze slaap is veelal niet van lange duur. Het waarom kan ik niet doorgronden. Het zij zo. Rond het middernachtelijk uur sta ik open voor pen en geschrift. Soms over wereldse problemen en andere keren over klimaat en natuur of het dagelijks leven, veelal het dagelijkse leven. Maar wat de natuur betreft is het mooi om het veder van vogels te determineren en dat in een kort verhaal op schrift te zetten.
In het begin gaat het schrijven prima, maar later wordt ik slaperig en kruip dan toch weer in bed. In het donker van de kamer ga ik liggen denken, alsmaar denken. Mijn ogen dicht. De hersenactiviteit neemt langzaam toe en gaat aan de haal met mijn verhaal. Moet ik weer uit bed om het op te schrijven, denk ik erbij. Ik onthoud het wel tot de volgende ochtend, hopelijk.
De afgelopen nacht bleek geschikt te zijn om een roofvogel te volgen. Zo’n mooie van kleur en ook nog met een behoorlijk spanwijdte. Met scherpe ogen, ogen die je doorboren, op plekken waar ook de snavel het werk kan verrichten. Zij of hij ziet mij eerder dan ik haar of hem. Op steenworp afstand word ik gade geslagen. Ik zie grote klauwen, uitdagend, maar voor nu in ruste.
Ik ben geen vogelaar. Is dit een buizerd? zo vraag ik me af. Ik beweeg niet. De roofvogel ook niet. Van een klein boompje plukt hij of zij een blad en begint te eten. Zou deze vegetarisch zijn? Voorzichtig kwam ik, met slaperige ogen nog, overeind en vond in het nachtkastje een stuk papier. Om onthouden te voorkomen zette ik op papier wat ik als verkerend in hoger sferen ervoer.
De volgende ochtend las ik mijn geschrift: “Hoe wordt een roofvogel vegetarisch?”