Plastic-paal voor je deur, wat mot je d’r mee?
Ken je dat? Zit je ineens met een paal vol plastic voor je deur! En dan niet eens alleen op de ophaaldag. De gemeente heeft een beleid gekozen, waar bijna niemand op zit te wachten. Iedereen die ik spreek die aan de enquête deelnam, had deze optie niet aangekruist. Maar… we hebben het niet aan de gemeente, maar aan onze buren te danken dat het zo’n rommeltje is geworden.
Persoonlijk vind ik het een kromme gedachte om plastic zakken extra te laten fabriceren (kost geld en grondstoffen) en toesturen (kost geld en grondstoffen), terwijl er genoeg zakken tussen het plastic afval zitten om pbd in te verzamelen. Daarom weiger ik ze te gebruiken. Ben je het niet eens met het beleid? Doe er dan zelf niet aan mee.
Pbd-afval kan prima in toiletrolverpakkingen en stomerijhoezen en vervolgens in de ondergrondse container, waarvan ik er al vier op loopafstand heb. Zit de een vol, dan loop ik even door naar de volgende. Sabotage van het systeem door de zakken al dagen eerder aan de paal te hangen, heeft geen effect op de beleidsbeslissing, wel op de frustraties van omwonenden. En op de schaarse natuur als zakken vallen en scheuren. Als ik het nieuws mag geloven, zitten we voorlopig nog wel vast aan dit beleid. Tenzij we er zelf niet aan meedoen.
Uiteindelijk hebben we het natuurlijk aan de verpakkingsindustrie en winkels te danken, dat we zoveel afval hebben. Willen we echt van dit probleem af, dan zijn herbruikbare groentezakjes, duurzame broodzakken en statiegeldflessen de minst vervuilende oplossing.
Voorkomen is nog altijd beter dan genezen van deze stinkende wond…
Marja van der Ende,
Leefstylist