De strandstoelen van weleer
De meeste objecten die op de website De Hoekse Schatkist – Chateau du Lac te zien zijn, worden gelardeerd met een toepasselijk gedicht. Het gedicht hieronder is van de hand van Tom van Ooijen. Het sluit aan bij het verhaal dat Cees Ponse op de site vertelt over de rieten strandstoelen uit de jaren zestig. Op de website wordt het gedicht ingesproken door de dichter zelf.
Voor meer informatie over de website kijk op www.dehoekseschatkist.nl of neem contact op met: Piet van der Leer (M: 06 531 87 068, E: pvanderleer@gmail.com) of Ed van Berkel (T: 0174 385298, E: edvanberkel@hetnet.nl).
De strandstoel van weleer
Ik maakte het niet mee,
rotan strandstoelen aan de zee.
Hier in de Badloods werden ze jarenlang gemaakt,
met de hand, iets dat nu in vergetelheid is geraakt.
Maar toch destijds mijn buurvrouw mevrouw Seton,
had er eentje staan, op haar balkon.
Zij kon vertellen, steeds weer,
de verhalen over de stoelen van weleer.
Mensen konden ze huren,
een dag of enkele uren.
In het gemeentelijk Zeebad,
dat je toen hier nog had.
Met een grote handdoek ervoor,
als kleedhokje, je mocht immers niets zien hoor.
Dan heerlijk in gaan zitten,
om in het zonnetje te gaan pitten.
Of genieten van het uitzicht over zee,
toen dichterbij, een kilometer of twee.
Maar er waren ook verliefde stelletjes,
die gebruikten de stoelen voor andere spelletjes.
Zet ze met opening heel gedwee,
tegen elkaar aan, twee aan twee.
En zie de perfecte privéplek was geboren,
wel zachtjes doen want men kon je nog wel horen.
Menigeen kwam er uit met rode wangen,
nadat zij de liefde hadden mogen ontvangen.
Ach, als de stoelen hun verhaal zouden kunnen doen,
wat er allemaal in gebeurde toen.
Rotan strandstoelen aan de zee,
ik maakte het helaas niet mee.
Tom van Ooijen
