Hoe kostbaar
Wat is het toch kostbaar als mensen met respect voor elkaar, in de praktijk ook echt met elkaar om gaan. De meeste van ons gezin zijn in Maassluis geboren en van ons geen negatief woord over de Maassluizers.
Door het bombardement op 18 maart 1943, zijn wij op Maasland terecht gekomen en opgegroeid. Hierdoor hebben wij de Maaslanders dus heel diep leren kennen en hen zeer leren waarderen. Ook al hebben bestuurders zonder wijsheid het dorpsleven voor een deel kapot gemaakt, door een dorp met zo’n interessante en oude geschiedenis van hun eigen dorpsbestuur te beroven.
In de raadzaal waar wij zijn getrouwd, kan je nu je kiezen laten vullen. Ons mooie politiebureau is nu een ruïne en aanfluiting voor ons dorp. Indien iemand op jonge leeftijd Maasland verliet en naar het buitenland ging werden zij toch NOOIT vergeten.
Jaap, de oudste zoon van Willem Verboon vertrok al jong naar Canada, maar de familie liet ons weten, dat Jaap is overleden, samen met de overlijdensadvertentie van zijn jongste broer Cor. Deze waardevolle berichten kunnen wij dan lezen in de zo onmisbare Maassluise Courant De Schakel/De Schakel MiddenDelfland. Dit doet ons hart zo goed, want dan kunnen wij met de families meeleven en voor hen bidden.
Wij herinneren ons ook de familie Gelauff nog heel goed, die het zo markante dorpscafé de Pynas overnam van de familie Mil. Hier werden vroeger, op zondag de paarden gestald die de koetsen trokken om de mensen naar de kerk te brengen. Ook het ‘t Wapen van Measlant, werd door deze familie gerund. Zoon Karel trouwde met een Maaslands meisje en vertrok ook naar Canada. Nu ook Karel is overleden nam de familie Moerman de moeite om alle familieleden te benoemen. Hartelijk dank daarvoor.
Luc en Ineke de Vries