De Wijkermeerpolder als natuurgebied behouden was een flinke klus
ZAANSTAD - Het gebied ligt haar na aan het hart. Mevrouw Dombrowski Gaal heeft zich de afgelopen 27 jaar ingezet om de Wijkermeerpolder te behouden als natuurgebied. Jaren waarin ze een kennisteam om zich heen verzamelde en bij elke gelegenheid tot inspraak de microfoon ter hand nam en een tegengeluid heeft laten horen.
Natte industrie betekent dat er een haven zou komen
Het begon met de opmerking van een journalist in 1995. Ze werd gebeld en hij vroeg haar of ze wist dat het gebied Wijkermeerpolder als natte industrie wilden uitgraven. Natte industrie betekent dat er een haven zou komen met alle aanverwante industrie en bedrijvigheid die daar omheen zit. Dat moest niet gebeuren, dat wist ze toen al en is er ingesprongen.
Stichting Sterk, Schoon en Slim
Na een gesprek met de gedeputeerde zette ze een stichting op, de Stichting Sterk, Schoon en Slim. "Ik kom uit de polder, ik ben een boerendochter, ik ben opgegroeid op een boerderij in Assendelft. Mijn vader had een mengbedrijf met veeteelt en akkerbouw. Ik wist dat het gebied niet verloren moest gaan, dus ik zocht direct mensen om mij te helpen.
Team verzameld
Ze verzamelde een team om zich heen, een jurist, een econoom (Bas Amelong), een professor (Arnold Heertje) en de directeur van de Amsterdamse Milieudienst. Ze wisten dat het gebied in het streekplan was gereserveerd voor natte bedrijventerreinen en dat ze ervoor moesten zorgen dat dit niet in het bestemmingsplan zou komen.
Ik wist dat het gebied niet verloren moest gaan
"Want dan ben je te laat. Nou, dat is flink hard werken geweest. Ik heb zoveel mensen gesproken. Ik heb professoren op Nijenrode gesproken en gevraagd: is dit project wel rendabel? Mensen van de Universiteit van Amsterdam hebben mij altijd geholpen.
Ieder rapport van het bestuursplatform hebben de economen doorgespit. Bij elk verslag dat voor de natte industrie was, gaven wij contra-argumenten. We gaven aan alle raadsleden van de gemeenten Zaanstad, Beverwijk, Velsen en de Statenleden informatie dat de cijfers niet klopten."
Steeds weer anders
In 1998 kwam een nieuw streekplan, de Stichting heeft de natte industrie kunnen tegenhouden, nog steeds was het een reservering in het gebied. "We bleven doorlopend bezig. Steeds bleek dat het weer anders werd dan gedacht. Door de rapporten veranderde de doelstelling wel. In 2000 had het gebied ineens weer agrarische doeleinden."
Zee werd drooggelegd
150 jaar geleden was de Wijkermeerpolder een zee. Door de Nederlanders is deze drooggelegd en het is een prachtig stuk natuur met akkerbouw, een groene buffer tussen Beverwijk en Zaandam. Iedereen kan ervan genieten. De historische Zeedijk slingert door het landschap en er fietsen veel mensen. Je ziet er gele kwikstaarten broeden en kan heerlijk genieten van de natuur. Stel je voor dat dit een haven was geweest, pal naast de forten, met boten die dwars door alle dijken heen varen."
Polder bleef behouden
Mevrouw Dombrowski-Gaal is blij dat de 150-jarige polder nu toch behouden is gebleven. Haar taak zit erop, maar ze blijft waakzaam om het toch agrarisch te houden. Genietend kijkt ze nu elke dag naar de haar zo vertrouwde Wijkermeerpolder en hoopt dat nog veel meer mensen het gebied zullen ontdekken en net zo waarderen als zij.
