Bij het meetpunt aan de noordkant in de Schoorlse duinen
Bij het meetpunt aan de noordkant in de Schoorlse duinen (Foto: Ed Bausch)

'Het nulpunt houdt me bezig'

DUINEN - “Over de motorkap van een auto aaien, dat deed ik als jochie, als mijn vader zei dat het zou gaan vriezen. Dat omslagpunt rond nul graden vond ik toen kennelijk al bijzonder. Hoe zou dat voelen, zo’n eerste laagje ijs?” Het weer, maar vooral vorst, ijsvorming fascineerde hem altijd. Toch ging hij iets heel anders doen, religiewetenschap studeren. Jarenlang schreef hij daar artikelen over in internationale tijdschriften en maakte er reizen voor. Maar nu, op zijn negenveertigste, treft hij dan toch voorbereidingen om aardwetenschap te gaan studeren en om dan daar wetenschappelijk onderbouwde artikelen over te schrijven. Strikt wetenschappelijk is het niet wat hij nu doet: kijken hoe koud het kan worden in duinpannen. Alkmaarder Pieter Bliek was afgelopen zondagochtend vroeg in alle staten: -0,46 graden gemeten in een duinpan tussen Schoorl en Camperduin, op tien centimeter van de grond, klomphoogte.

door Ed Bausch

Kouderecord brengt vorstjager Pieter Bliek in alle staten

Zijn vrouw zei zondagnacht om 04.00 uur: “Ga er maar uit.” Ze begreep dat Peter in alle staten was. Hij voelde aan dat het zo meteen zou kunnen gaan gebeuren: rond zonsopgang en tijdens de hondsdagen (dit jaar van circa 20 juli tot en met circa 20 augustus): vorst in een duinpan. De kustregio zou dan het koudste plekje van Nederland zijn. Terwijl het land zich zou gaan opmaken voor weer een warme dag….En jawel , hoor Pieter keek op de laptop wat zijn metertjes in de duinen gingen aangeven, het was een spannende strijd, eerst leek de meter in de buurt van Santpoort bij Velsen op weg te zijn naar dalen onder het nulpunt. Maar kijk, daar ging opeens de meter in een grote duinpan noordelijk in de Schoorlse Duinen aan de haal met het record! 06.15 uur, -0,46 graden, het feest kon beginnen!

Duinvergunning

‘Hee, hee, wat moet dat’, bromt een voorbijfietsende Schoorlaar als we woensdagmiddag onder het prikkeldraad doorkruipen om naar het ‘hutje’, zo heet het omhulsel voor het metertje, te lopen. Het is snikheet, de grond droger dan je het ooit hebt gezien, de mosjes rollen gewoon weg. “Maar ik heb gewoon een vergunning hoor, hier van Staatsbosbeheer en elders van PWN of andere beheerders.”

Het is snikheet, mosjes rollen weg

Want Pieter en zijn Belgisch collega-vorstjager Karel Holvoet hebben van Wassenaar tot en met Terschelling meetpunten neergezet in de duinen.

Toeval leidt tot recordmeting

“Het begon in coronatijd. Karel kon het land niet uit en belde me en vroeg of ik wat batterijtjes wilde vervangen in zijn meetpunt in de duinen van Wassenaar. Van het een kwam het ander en nu hebben we op 25 plaatsen langs de kust meetpunten, in deze regio in de duinen van Egmond tot richting Camperduin. Dus het succes is een gedeeld succes. We wilden onderzoeken of een duinpan inderdaad in de zomer het koudste plekje zou kunnen zijn.” Een paar dagen later is Pieter nog helemaal vervuld van het record en raakt al wandelend niet uitgepraat.

Lees verder op pagina 5