Verstilde herinnering
Wieringermeer - Ergens, niet ver van de grote parkeerplaats in het Dijkgatbos, kun je zomaar een grote betonnen bak tegenkomen. Half naast het pad, deels omringd en verscholen door bomen en struiken. Een grote, grijze vierkante kist ligt als contrast in een stuk weelderige levende natuur.
Die ’saaie’ bak is er niet zomaar terechtgekomen of geplaatst. Nee, het beton vertelt een verhaal van meer dan 75 jaar geleden.
Op 17 april 1945, een paar weken voor het einde van de Tweede Wereldoorlog, bliezen de Duitsers vlakbij het huidige bos de dijk op. Op honderd meter afstand stond een boerderij. Toen het water naar binnen bulkte, was deze boerderij de eerste prooi. Het gebouw stortte in en werd door de enorm krachtige stroom totaal vernietigd.
Totaal? Nee, twee onderdelen hielden stand. De betonnen fundering en de gierkelder. De fundering staat nog op de oorspronkelijke plek; nu in het zuidelijke meertje langs de dijk, De gierkelder werd meegesleurd in de blubberige waterstroom tot de plek waar deze nu nog steeds ligt. Er is niets mee gebeurd. Wel werd er een bos omheen aangelegd, genoemd naar dit zwarte moment.
De betonnen bak is al die jaren onaangeroerd gebleven. Ja, soms een vogelpoepje erop van een roodborst en kinderen roepen er wel eens in om een echo te horen. Een verstilde herinnering aan een voor de Wieringermeer imposante gebeurtenis. Wellicht wordt het tijd om een infobord(je) of een bescheiden aanwijzing te plaatsen. Hoe mooi zou dat passen? De bak staat op loopafstand van het herinneringsmonument op de dijk. Laurens van der Vaart. www.wieringermeer.nl.