Rob Nep
Rob Nep (Foto: Barbara van Wijk)

Rob Nep

Ben je geboren en/of getogen in Oostzaan? 

Nee, ik ben in Amsterdam geboren. Vanaf mijn twaalfde jaar naar Oostzaan verhuisd. 

Woon je in Oostzaan, zo ja, hoe lang?

Al 52 jaar in Oostzaan. In het begin had ik niets met Oostzaan, maar dat is veranderd toen we in 1988 een speelgoedwinkel kregen op het Zuideinde. Toen kregen we een hechte band met inwoners, veel kinderen en klanten.

In welk beroep ben je, of was je, werkzaam?

Ik had de speelgoedzaak 31 jaar en daarvoor was ik in de horeca en daarna, dus nu nog steeds, ben ik weer terug in de horeca.

Wat doe je in je vrije tijd?

Jarenlang geen vrije tijd gehad. Een beetje getennist en veel uren aan zwemmen besteed, in het bestuur van de zwemvereniging (Amsterdam) gezeten en les gegeven. Daar heb ik mijn vrouw Michelle ontmoet.

Waarom Oostzaan? Wat vind je prettig aan Oostzaan?

Mijn familie woont hier. Mijn ouders en broer wonen dichtbij en omdat we een mooie huurwoning konden krijgen aan de Lisweg. Aan Oostzaan zelf vind ik het kleinschalige prettig, de redelijke rust en door de winkel ken ik heel veel mensen. 


Mijn kinderen hebben hier een woning gekregen en het fijne is dat wij dichtbij wonen voor onze vier kleinkinderen. Die kleinkinderen zijn trouwens een hele leuke vrijetijdsbesteding. 

En wat niet?

De ligging, tussen twee snelwegen, en de vertrekroute van Schiphol, wat een redelijke overlast geeft, maar we hebben het wel nodig. 

Ben je actief (of geweest) in de Oostzaanse gemeenschap?

Ik heb getennist en in het jeugdbestuur gezeten en een paar jaar en als vrijwilliger gewerkt bij De KunstGreep. Michelle, mijn vrouw, deed dit ook. De winkel vergde veel van mijn vrije tijd. Het was 31 jaar hard werken. 


Maar toch heb ik zo ongeveer 15 jaar in het bestuur van de Contactgroep Bedrijven Oostzaan gezeten. Toen was er nog een winkeliersvereniging, maar die ging later samen met het CBO.

Heb je iets zien veranderen in de loop der jaren? Was dat ten goede of ten kwade?

Het is een stuk drukker geworden. De mentaliteit van de mensen. Mensen zijn meer op zich zelf, onpersoonlijker. Daardoor is de bevolking minder vanzelfsprekend een eenheid.

'De sportweek zou ik graag terug willen hebben'

Als ik het voor het zeggen had, dan zou ik …

…. we hebben het best wel goed voor mekaar in het dorp. Ik zou wel bij het plannen van woningbouw willen dat er meer rekening wordt houden met de wens van ouderen om grotere, iets luxere appartementen te bouwen, zodat de doorstroming bevorderd wordt. Veel ouderen willen graag gelijkvloers.

Heb je weleens overwogen om ergens anders te gaan wonen? 

Weleens aan gedacht, maar Michelle wil niet. Maar hoe dan ook, we gaan het dorp niet uit. Nooit. 

Wat vind je belangrijk voor het gemeenschapsgevoel?

Het verenigingsleven. De hoeveelheid verenigingen. Er zijn zoveel verenigingen. Dat geeft een WIJ-gevoel. Daar kan iedereen aan meedoen. En de jaarlijkse kermis draagt eraan bij. 


Vroeger hadden we een keer per jaar een sportweek. Landsmeer heeft dat nog. Dan strijden hele ploegen Landsmeerders met elkaar en tegen elkaar en dat is één groot feest en dat hadden wij vroeger ook. Dat is weg. Dat zou ik graag terug willen hebben. Dát is het gemeenschapsgevoel.

Welke impact zou volgens jou een fusie van Oostzaan hebben?

Het zou jammer zijn, het ons-gevoel gaat dan weg. Is dat slecht of goed? Ik weet het niet. Ik heb er te weinig weet van, driekwart van Nederland is samengevoegd. In Friesland Is er een gemeente die half Friesland beslaat en alles draait gewoon door. 


Er is vaak te weinig expertise bij kleinere gemeentes. Ik heb niet zoveel met de gemeente te maken en als je wat moet regelen gaat dat toch online. Ik hou me daar maar verre van. 


Barbara van Wijk