Vervolg van voorpagina, ‘Julianazusters: Zorg uit handen’
>>> Begin vorige eeuw bemoeide de Nederlandse overheid zich nauwelijks met de particuliere ziekenzorg en sociale zorg. Vanuit de bevolking was er echter wel een grote vraag naar deze hulp. Katholieke zusters en broeders gingen zich vanuit hun geloof voor deze zorg inzetten. Zo ook de Liefdezusters van de H. Juliana van Falconieri, ofwel: de Julianazusters.
Deze lekenvereniging werd in 1914 in Den Haag door jezuïet Jorna (1868-1937) opgericht. Het werkterrein van de Julianazusters was de gezins- en wijkzorg. In de beginperiode werkten ‘de Juliaantjes' in arme gezinnen en verleenden voornamelijk zorg aan grote families waarvan de moeder ziek was.
In 1933 begonnen in Heiloo
Het werk van de Juliaantjes wordt nu geëerd met deze tentoonstelling. De bezoeker krijgt een mooi beeld van een tijd die je je nu moeilijk kunt voorstellen.
Je ziet de zusters aan het werk, maar ook hoe ze leefden en feestvierden en op bezoekdagen hun familie ontvingen. Je ziet er veel foto’s en je leest er de persoonlijke en aangrijpende verhalen bij.
De panelen hangen in het Gastenhuis. Want dat is de functie van het gebouw geworden na het vertrek van de zusters in 2004. In 1933 waren ze naar Heiloo gekomen, nadat eerder al zusters van de Stichting Juliana-Vereniging voor Hulp in de Huishouding waren begonnen in Den Haag en diverse andere plaatsen in het land. In 2022 is er nog één zuster uit Heiloo over. Zo is de weg gegaan van menig klooster, hoewel er in deze tijd her en der in het land toch weer meer toetreding is in kloosters.
Herinneringen verzamelen
Op de tentoonstelling is ook de documentaire te zien, die in 2015 werd gemaakt over de ‘Juliaantjes’, door de stichting Verhalis, die verhalen en herinneringen verzamelt (kijk op verhalis.nl) en zo als een spiegel is voor anderen in het nu. Een spiegeling die de wandelaar door het park wellicht ook ziet in het water van de schitterende vijver. Of tijdens een mijmering als je langs een van de veertien huisje komt die met elkaar de laatste stappen van Jezus verbeelden.
Of ga even zitten bij de heuvel (als de berg Golgotha) en kijk naar de man aan het kruis. Dat is voor iedereen indrukwekkend. Op de weg terug naar de uitgang aan de Kapellaan is er het Oesdom, genoemd naar het voormalige buurtschap daar. In het bos liggen daar een zonnig terras en een winkel met dingen ter overdenking. Dankzij onder anderen de ‘Juliaantjes’ heeft het allemaal kunnen voortbestaan. Een tentoonstelling nu als inspiratiebron. Kijk ook op www.olvternood.nl