De dag na…
Zodra de deur afgelopen dinsdagochtend geopend werd door Jaap, ging ik naar binnen. Ik was de eerste klant en dat zou zo blijven, voor even dan.
‘Zo, jij bent er vroeg bij,’ sprak Jaap vermoeid. Dat vermoeid zijn kon wel kloppen, want de dag ervoor was het flink laat geworden, toch? Hij had Sinterklaasavond gevierd met zijn kleinkinderen – zij zijn van adolescente leeftijd, maar toch. Ik wist van die avond. Niet omdat het vijf december was, maar Jaap had een paar dagen geleden uitvoerig verteld over de aanstaande Sinterklaasviering. Veel cadeaus en surprises en lange gedichten. Een traditie in huize Veldzoeker. Jaap slofte naar de toog en ging erachter staan. ‘Koffie?’ vroeg hij, niet onvriendelijk. Ik hees me op een barkruk en zei, én echt geloof me, tegen mijn gewoonte in: ‘Doe maar een borrel Jaap.’
‘Van je principes afgestapt?’ ‘Nee, maar ik ben er nu aan toe. Gister de viering van de oude Sinterklaas gehad. Hijzelf had het laten afweten, maar wel twee van zijn personeel gestuurd. Die kleinkinderen van me waren helemaal door het dolle heen. Het personeel trouwens ook. Samen discodansen en ze bleven maar van de pepernoten eten. Een grote bende werd het. Gelukkig was het niet bij mij thuis. En nou komt het, ze waren niet te verstaan. Ik dacht eerst dat het aan m’n oren lag. Dus ik vraag mijn aanstaande schoonzoon of hij verstond wat die twee ventileerden. Tenslotte is hij iets jonger dan ik. Hij liet mij weten dat het om de Spaanse taal ging. Verder was het best gezellig hoor, maar de communicatie, dat ging niet zo lekker. Dus je begrijpt: ik ben wel toe aan een borrel.
Jaap had ondertussen koffie gezet en een borrel voor me ingeschonken. ‘En jij? Hoe verliep het bij jou?’
Jaap nam een teug koffie, leek nog vermoeider en zei: ‘Het was een elegant feest.' Taaipoppen, speculaasbrokken, cake van marsepein. Ikzelf kreeg een Ferrari, als surprise dan hè, met daarin een jazz cd van Rolf Delfos. Toch nog goed verstopt in dat ding. Kunstig gemaakt, de Ferrari. Ik had alleen teveel kruidenbitter gedronken. Dus voor mij was de avond gehalveerd. Heb moeten blijven slapen op de bank. Vonden ze niet erg, als opa maar genoeg gesponseerd heeft.'