Afbeelding
(Foto: )

Roy Mosterd

Hij doet aan snowboarden, splitboarden, surfen, klimmen en fotograferen. En o ja, hij woont met zijn vriendin Shirly en hond Lysa in een zelf ontworpen Tiny House. Roy Mosterd (30) is geen doorsnee Westlander. “We willen onze footprint zo klein mogelijk houden.”

Waar kom je vandaan?

Ik ben geboren en opgegroeid in Naaldwijk, samen met mijn zus. Mijn vader is ondernemer, net als zijn vader en opa voor hem. Een echt familiebedrijf dus. Het begon ooit als smederij maar tegenwoordig doet het bedrijf van alles met perslucht. In de tuinbouw, ziekenhuizen, etc. Mijn moeder komt uit Gravenzande en was zweminstructrice van origine

Jij zag geen toekomst voor jezelf in het familiebedrijf?

Nee, daar ligt mijn hart niet.

Waar dan wel?

Dat was lastig. Na de Ouverture en vwo op het ISW was het voor mij echt een zoektocht wat ik nu wilde. Er is zoveel mogelijk. Ik nam een tussenjaar waarin ik werkte in de tuin en veel op wintersport ging. Na dat jaar heb ik een paar maanden communicatie en multimedia design gestudeerd, , maar daar stopte ik mee. Het idee om vier jaar lang hetzelfde te gaan doen dat gaat niet werken bij mij.

Ben je zo ongedurig?

Ik vind gewoon veel dingen interessant, en daardoor is het moeilijk iets te kiezen, want dan sluit je andere dingen weer buiten. Ik heb echt over van alles gedacht. Architect, IT, archeoloog, bewegingsleer... Het was een lastige tijd.

Wat kwam eruit?

Mijn studieloopbaanbegeleider vroeg wat ik nou ècht leuk vond. Na lang nadenken zei ik: snowboarden. 'Ga dat dan doen', raadde hij mee aan. Ik ben toen naar Oostenrijk vertrokken en heb daar een opleiding tot snowboardleraar gedaan, met als doel om snowboardgids en berggids te kunnen worden. Ik wil heel graag mensen een mooie ervaring in de natuur geven. Na de opleiding ging ik liftend Oostenrijk door, maar ik kon nergens aan de slag, want ik had mijn eigen wintersportvakantie al geboekt en kon dus niet het hele seizoen lesgeven. Het is er dus nooit van gekomen.

Geen succes dus...

Valt mee, want wat ik op die trip ook ontdekte was dat ik fotograferen heel leuk vond. Ik ging met twee bevriende snowboard gidsen een week op pad om foto's te maken, en dat resulteerde in twee magazinecovers en een artikel. Dat was een echte eyeopener voor me. Ik had mijn pad gevonden.

Is dat dan niet steeds hetzelfde?

Ik doe dat niet fulltime. Zo ben ik ook veel te vinden bij 'Dreams' op het strand van Ter Heijde. Dat is meer dan een surfschool, het is ook een community en een hele fijne plek om te zijn. Ik geef af en toe surfles en doe verder van alles en nog wat. Wat het fotograferen betreft: daarvoor ben ik veel op reis en dat is altijd anders. Ik ben veel op pad voor reisorganisaties die de meer 'avontuurlijke' reizen aanbieden.

Maak je ook foto's in het Westland?

Om eerlijk te zijn niet. Ik zoek zoals gezegd meer de avontuurlijk plaatjes en ben fan van de bergen. Natuurlijk, er zijn mooie plekken in het Westland, maar die zijn toch vaker cultureel van aard, en niet zozeer natuur.

Toch is Westland je thuisbasis gebleven...

Ik denk dat ik nog wel veel Westlands in me heb. De nuchterheid en het weinig stilzitten. Maar hier heb ik ook mijn familie en vrienden, en Shirly natuurlijk. Zij is een echte Westlandse tuindersdochter.

Met wie je heel close samenwoont...

Wij wonen al zes jaar in een Tiny House. We zijn daar zeven jaar geleden mee begonnen. We wilden graag een plek voor ons samen, maar zij als student en ik als kersvers ondernemer kon natuurlijk helemaal niks qua hypotheek, als er al iets te krijgen was.

Hoe kwam je op het idee?

Shirly ontdekte via internet de Tiny House movement in Amerika. Hier had op dat moment nog nauwelijks iemand van het concept gehoord, maar daar was het al groot. We vonden het een spannend idee, maar ook wel gaaf; een mooie manier om het anders te doen.

Is dat belangrijk, anders zijn?

Er zit wel een ideëel component in. Voor mijn fotowerk vlieg en reis ik veel. Dat is niet goed voor de aarde. Ik heb in de korte jaren dat ik nu reis al gezien hoe sommige gletsjers veranderen. Dat maakt je echt wel bewust van de impact die wij als mensen hebben. Tegelijkertijd wil ik het reizen niet graag opgeven, dus dan kan ik het misschien een klein beetje compenseren door dit huis, weinig spullen en door anderen te inspireren.

Weinig spullen hoort bij de ideologie?

Nou ja, het is in de eerste plaats een praktisch gegeven. Een Tiny House is klein, dus je kunt niet zoveel spullen kwijt. Als ik op reis ga hoef ik mijn kledingkastje maar open te doen en alles gaat in één keer mee. Voor mij was het wel een kwestie van oefenen hoor. Ik wilde bijvoorbeeld de souvenirs van mijn reizen graag houden. Shirly is een stuk beter in wegdoen dan ik, maar het is een kwestie van oefenen. Op een gegeven moment kon ik de souvenirs ook wegdoen. Want de herinneringen zitten in je hoofd, niet aan het object. Wat we aan spullen hebben, is wat te maken heeft met onze passies: muziekinstrumenten, fotografiematerialen, mijn surfboard...

Je hebt het huis dus zelf ontworpen?

Samen met Shirly en met hulp van mijn zwager en schoonvader gebouwd. Ik begon met het lezen van allerlei blogs van de Amerikaanse Tiny House Movement, maar ontdekte al snel dat de manier waarop ze het daar doen hier niet werkt.

Waarom niet?

Voornamelijk de regelgeving die anders is. Een voorbeeld; in Amerika is alles groter, óók de Tiny Houses. Hier ben je gebonden aan de maximale afmetingen die je over de weg mag vervoeren en het gewicht.

Wacht, je moet je huis kunnen vervoeren?

Jazeker. De RDW heeft ons huis ook gekeurd en het heeft een kenteken. Kan gewoon achter een (sterke) auto. Ons huis is gebouwd op een speciale trailer. Omdat het geheel maximaal 3500 kilo mag wegen, moet je dus goed nadenken over je ontwerp en materialen. Dat is best een uitdagend proces, want hoeveel weegt bijvoorbeeld een keukenblok? Daar kan ook de verkoper vaak niet zomaar een antwoord op geven. En verder wil je natuurlijk zo efficiënt mogelijk de ruimte gebruiken. Shirly is daar handig in en heeft veel schetsjes gemaakt.

En je voorzieningen?

We halen alleen water van buitenaf. Voor de rest zijn we echt offgrid. We hebben twee zonnepanelen op het dak, die grotendeels voorzien in de stroombehoefte. Alleen in de winter moeten we de accu's wel eens bijladen. Verder hebben we een droogtoilet en gebruiken we een gasfles om te koken en voor warm water.

Veel privacy heb je niet...

Nee. Je bent altijd wel in elkaars buurt. Shirly en ik hebben heel goed geleerd om het uit te praten als er eens iets is. En als ik echt even tijd voor mezelf nodig heb ga ik surfen of boulderen. Maar we vinden het gewoon fijn om dicht bij elkaar te zijn.

Zijn er dan echt geen nadelen?

Het enige echte nadeel is dat er in Westland weinig plekken zijn voor Tiny Houses. Dat is jammer, want er is zeker vraag naar. Tiny Houses zouden bijvoorbeeld prima kunnen op tijdelijk braakliggende grond. Het lijkt simpel, maar politiek is het toch een dingetje. Misschien vrezen ze overlast? Maar ik denk dat de Tiny House Movement hier niet zo snel onwijs groot zal worden. Inmiddels is het hier wel gewoner, en een heel huis zelf ontwerpen zoals wij deden is niet meer nodig, er zijn tegenwoordig kant- en klare concepten. Maar uiteindelijk is het een levensstijl die je echt moet liggen!

Afbeelding
Afbeelding