Zo rot als een mispel?
Langs mijn tuinhek staat Mespilus germanica, mispel te pronken. In tegenstelling tot wat de soortnaam ‘germanica’ suggereert, komt de mispel niet uit Duitsland, maar uit het zuidwesten van Azië en de Kaukasus. De mispel is rond 700 jaar v.C. naar Europa gebracht en komt zowel in het noorden van Europa als ons land voor. De mispel valt officieel onder de archeofyten, planten die voor 1492 door menselijk toedoen in ons land zijn gekomen. Omdat archeofyten door hun lange aanwezigheid dus deel uitmaken van het landschap, rekent men ze tot de inheemse flora, in tegenstelling tot neofyten, planten die ná 1492 zijn geïntroduceerd.
De mispel die tot de Rosaceae, de rozenfamilie behoort, bloeit in mei met prachtige witte bloemen en de vruchten lijken op rozenbottels. Voor het eerst was de oogst zo groot, dat ik besloot ze te plukken, om er jam van te maken. Maar wat is de juiste tijd om ze te plukken? Moeten ze zo rot als een mispel zijn of is een eerder stadium van rijpheid aan te raden. Rot zijn ze niet meer te verwerken, dus heb ik voor de laatste optie gekozen. Omdat een nachtvorstje bij mispels, door een soort fermentatieproces, smaakverhogend schijnt te werken, heb ik ze een paar dagen in de vriezer gelegd. Hierna heb ik ze gekookt, door de zeef gehaald en er jam van gemaakt. Ik had ze daarna nog kunnen laten ‘bletten' d.w.z. een tijdje op een bedje van stro bewaren, maar zo was het resultaat ook best lekker… Trouwens in de Hortus Leiden staat ook een prachtexemplaar!
Anneke
twitter.com/blikopdetuin
facebook.com/Groei-BloeiWestland
Vragen via info@westland.groei.nl; activiteiten van Groei en Bloei Westland op westland.groei.nl