Groene bermen gaan voor veiligheid
Als ik door het Westland rij, doe ik dat graag op de fiets.
De fietsersbond maakt de laatste tijd veel nieuwberichten over het toenemend aantal fietsongevallen in Nederland. Rekenkundig is dat heel logisch als het aantal fietskilometers toeneemt met het aantal fietsers en dan met name ouderen op elektrische fietsen. Wat mij dan hogelijk verbaast dat de oorzaak gezocht wordt in het feit dat de fietspaden te smal zouden zijn. Die moeten vooral verbreed worden.
Nu is er een ontwikkeling in het onderhoud van het groen in het algemeen en de bermen van wegen in het bijzonder. Er mag beslist niet meer gebruik gemaakt worden van chemische onkruidbestrijdingsmiddelen om de plantengroei tegen te gaan. De afdelingen van gemeenten en provincies weten met geen mogelijkheid de onkruiden in vooral voet en fietspaden tegen te gaan. Dat uit zich in de overwoekering van grasgroei vanuit de bermen onder de tegels van de fietspaden van vooral provinciale fietspaden.
Een fietspad van 2,5 m breed wordt zodoende al gauw aan beide kanten een halve meter smaller zodat daar soms nog maar 1,5 m van overblijft. Als dan dat gras machinaal wordt verwijderd worden de wortels op een ruwe manier onder de tegels vandaan getrokken waardoor die tegels alles behalve mooi vlak blijven liggen.
De Noordlandse weg in ’s-Gravenzande is daar een mooi voorbeeld van. Als dan de heggen van nota bene de overheid niet goed wordt gesnoeid ontstaan zelfs zeer gevaarlijke situaties zoals op de brug in het drukke fietspad tussen Naaldwijk en ’s-Gravenzande.
Willem Kester,
‘s-Gravenzande
