Column
Dit citaat bleef bij mij hangen toen de Friese boer Anton Stokman bij Nieuwsuur verslag deed van het bezoek van premier Rutte aan zijn bedrijf. Rutte noemde de ingekleurde stikstofkaart ‘ruk’ en hij bedoelde eigenlijk dat dit een domme actie van het ministerie was om dit zo naar buiten te brengen.
Wensen van rijke mensen
In de tijd dat ik bestuurder was bij LTO Glaskracht Westland was ik al mordicus tegen kaartbeelden, waarop ambtenaren hun vrije loop hadden laten gaan hoe een gebied geherstructureerd moest worden. Eigenaren van grond of gebouwen kijken waar hun bedrijf of hun privé-eigendommen staan ingetekend. Het enige wat je bereikt is dat de beoogde ontwikkeling juist niet tot stand komt. De strategie van een ondernemer is divers en afhankelijk van de marktsituatie, leeftijd, ambitie, opvolging en het investeringsritme. Wensbeelden op kaarten door de overheid zijn 'not done'.
De Rabobank, maar ook andere (grondstof) coöperaties de schuld geven van de crisissituatie van dit moment is bullshit. Dat de Rabobank zich vervolgens uitlaat dat zij bedrijven in de omgeving van Natura 2000 gebieden niet zonder meer gaan financieren is ronduit een laffe reactie. Eigenlijk geeft het weer dat de coöperatieve Rabobank graag met dit predicaat koketteert, maar ver verwijderd is van het doel waarvoor zij is opgericht.
De bewindslieden met de hete adem van hun politieke achterban zwichten nu voor de maatschappelijk druk die is ontstaan, doordat hun voorgangers alles aan de markt overlieten. Het gevolg is dat rechters de politiek nu regelmatig hard op de vingers tikken. De huidige bewindsvoerders roepen vervolgens dat zij de rechtelijke uitspraken moeten respecteren. Zo ging het bij de toeslagenaffaire, zo ging het met de dossiers die door Urgenda (klimaatzaken) werden voorgelegd en zo gaat het nu weer met de stikstofneerslag.
Veel mensen op het Haagse pluche zeggen dan vaak ‘ruk’ of ‘sorry’ of ‘het is onder mijn huid gaan zitten’. Het zijn vaak persoonlijke drama’s, maar ze eten er geen boterham minder om. Het klinkt wellicht cynisch, maar het gemak waarmee velen wegkomen onderschrijft de uitspraak van boer Anton: Het zijn wel vaak wensen van rijke mensen.
Jos van der Knaap