Ans Kragt: ‘Zorgen voor mensen zit mij in het bloed’
Ans Kragt: ‘Zorgen voor mensen zit mij in het bloed’ (Foto: Aangeleverd)

‘We hebben elkaar leren kennen in de slagerij’

Ans en Gerrit Kragt hebben op verschillende plekken gewoond in Amsterdam-Noord, totdat zij in Oostzanerwerf terecht kwamen. "Als Ans wilde verhuizen vond ik dat altijd prima," zegt Gerrit. "Ik ben een schipperskind en het maakt mij niet uit waar ik woon."

De hongerwinter liep op zijn einde toen Gerrit Kragt in 1944 het levenslicht zag. Hij werd geboren op een bijzondere plek: onder het legendarische souvenirwinkeltje van Sijtje Boes. "Mijn ouders waren schippers en zij lagen met hun schip ondergedoken bij Marken. Ik ben met paling grootgebracht. Toen ik een jaar of zeven was ging ik naar een kosthuis omdat ik naar school moest. Ik heb een paar jaar bij een broer van mijn moeder in Amersfoort gewoond. Toen mijn vader stopte met varen, kwam ik terug naar Amsterdam. Het schip van mijn ouders lag inmiddels op Schellingwoude. Zo kwam ik in Amsterdam-Noord terecht, waar ik ging werken in de slagerij op de Nieuwendammerdijk."

Zijn vrouw is als Ans de Jong geboren in de Medemblikstraat bij het Purmerplein en dus een echte Noorderlinge. Zij leerde Gerrit kennen in de slagerij. "Ik werkte daar als jonge meid in de winkel", blikt zij terug. "En hij deed alle andere dingen die in een slagerij moeten gebeuren, vanaf de slacht tot het maken van worsten. Hij was nogal ruig in die tijd: lang haar en zo!" Gerrit: "Zij was toen al te goed voor deze wereld en dat is ze nog steeds."

Toen het stel ging trouwen trok het in de woning naast de winkel aan de Nieuwendammerdijk. "De winkel en het woonhuis waren aan elkaar gekoppeld," vertelt Gerrit. "Dat betekende dat het personeel van in de winkel in de pauze bij ons in de keuken kwam eten. Veel privacy hadden we niet. Bovendien was het een ouwe zooi, dus na zes maanden hadden we het wel bekeken. We zijn verhuisd naar de Wipmolen in de Molenwijk. Die flats waren toen net gebouwd."

"Maar ik kon daar niet wennen", blikt Ans terug. "Ik was gewend veel mensen om me heen te hebben. Ik vond het er veel te stil." Daarom verhuisde het jonge stel, dat inmiddels een dochter had, naar de Wingerdweg, waar de tweede dochter werd geboren. Na zeven jaar beviel dat ook niet meer en vertrokken ze naar de Banne, om tot slot te gaan wonen op het Scharenslijperspad in Oostzanerwerf. "We wonen hier met veel plezier", verklaart Ans.

Ans heeft veel sociale contacten opgedaan in het ontmoetingscentrum in de Evenaar, waar zij elke zaterdag en zondag vertoeft. Gerrit brengt haar trouw elk weekend en is inmiddels als vrijwillige chauffeur aan de club verbonden. "Als ik Ans breng kan ik net zo goed een paar andere mensen ophalen", zegt hij laconiek. Ans laat op haar beurt haar handen graag wapperen in de keuken. "Ik heb jarenlang vrijwilligerswerk gedaan in het Eduard Douwes Dekkerhuis", zegt ze. "Het zorgen voor mensen zit mij nu eenmaal in het bloed."

Meer weten over AOC de Evenaar? Marjolein Wolf (06-24448620 of m.wolf@combiwel.nl)