Kimm Mulder schrijft winnende bruggedicht
Algemeen‘Ik voel me gelukkig in een hangmat of een veld vol bloemen’
Alphen aan den Rijn - Op zaterdag 27 augustus werd tijdens het openingsfestival van het cultureel seizoen bekendgemaakt dat Kimm Mulder het winnende bruggedicht heeft geschreven. Haar gedicht zal in het voorjaar van 2023 aangebracht worden op de onderkant van de Alphensebrug. Het gedicht moet de ergernis van het wachten voor de geopende brug verzachten en weet heden en verleden met elkaar te verbinden.
Robbert Roos
Kimm Mulder is geen onbekende in Alphen aan den Rijn. Ze woonde 12 jaar in de stad en is sinds 2018 ook bekend als De Perkamentdichter. Van haar hand verschenen drie gedichtenbundels. “Ik woon tegenwoordig in Zwijndrecht, maar kom nog regelmatig bij vrienden in Alphen”, vertelt Kimm enthousiast. “Zij attendeerden me op de wedstrijd van Stichting de Zoek naar Schittering in samenwerking met cultuurplatform KHABBAZ en de gemeente Alpen aan den Rijn. Ik hoefde er niet lang over na te denken, en besloot om mee te doen.” Kimm bleek niet de enige.
136 inzendingen
De jury ontving in totaal 136 inzendingen die in meerdere rondes én anoniem werden beoordeeld. Na een zorgvuldige afweging besloot de jury dat het gedicht van Kimm het beste op de Alphensebrug zou passen. “Het geselecteerde gedicht is toegankelijk, hedendaags en toch gelaagd, sterk metrisch en met een goed lopend binnenrijm. Het toont taalplezier, spreekt tot de verbeelding en klinkt als een klok: er zit een lekkere beat in. We denken dat het voor een verscheidenheid aan lezers herkenbaar is en dat er lang van genoten kan worden, steeds opnieuw”, aldus het juryrapport.
‘Het toont taalplezier, spreekt tot de verbeelding en klinkt als een klok’
Natuurlijk was Kimm blij en aangenaam verrast toen ze hoorde dat haar gedicht uitgekozen was. “Je weet nooit wat de jury precies zoekt in een gedicht. Het blijft uiteindelijk natuurlijk altijd een kwestie van smaak. Maar het is een enorme eer om mijn gedicht straks zo groot in de openbare ruimte te zien staan.”
Inspiratie
Inspiratie voor haar gedichten kan overal vandaan komen. “inspiratie is onzichtbare, maar voelbare energie voor mij. Het is er altijd en overal, ik moet alleen zelf op de juiste frequentie afstemmen om het binnen te laten komen. Ik zoek op zulke momenten graag even de natuur op. Soms is het gewoon te druk, te gehaast en te vol. Dan lukt het gewoon niet. Maar als ik daar even uit stap, of juist de rust opzoek, alleen met mijn eigen gedachten in het bos of op het strand, dan komt het meestal vanzelf.” In deze setting voelt Kimm zich altijd het meest op haar gemak, maar het kan ook gebeuren dat ze in de supermarkt loopt en iets bijzonders hoort, ziet of ruikt. “Dan komt er ineens een mooie zin in me op. Die knal ik dan meestal even snel in mijn telefoon. Maar juist in de rust maak ik er een echt gedicht van.”
Hoofd staat nooit stil
“Ik heb het schrijven echt nodig om te filteren”, geeft ze eerlijk toe. “Alles wat ik zie en voel, al die zinnen en die woorden die door mijn hoofd waaien; dat hoofd staat nooit stil en altijd aan. Ik heb het gewoon nodig om dat in een gedicht te gieten, of in een beeld of foto.” Dichten is namelijk niet de enige uitlaatklep voor Kimm. “Met beelden woorden oproepen, of juist andersom; dat vind ik erg leuk om te doen.” Zo probeert Kimm op haar manier de wereld een beetje mooier te maken. “Geluk zit hem in kleine dingen. Ik ben gelukkig als ik in een hangmat lig of als ik in een veld vol bloemen sta. En als ik dan met mijn gedichten of beelden andere mensen weet te raken, dan voel ik me een gezegend mens.”