Kees van Niekerk met het boek dat hij schreef met Verona van de Leur.
Kees van Niekerk met het boek dat hij schreef met Verona van de Leur. (Foto: Robbert Roos)

‘Sportleed is standaardwerk voor elke sporter en sportvereniging’

Sport

HAZERSWOUDE-DORP - Sporten zou leuk moeten zijn en voor ontspanning moeten zorgen. Toch is er ook een andere kant; met pech veroorzaakt door anderen, afzien op een manier die niet gezond meer is en misbruik door mensen die werden vertrouwd en een grote invloed hadden op sporters. Daarover gaat het boek ‘Sportleed’, geschreven door Hazerswoudenaar Kees van Niekerk en Verona van de Leur, met medewerking van vele (oud-)sporters. “Dit boek is een standaardwerk voor elke sporter en sportvereniging.”

Robbert Roos

Kees van Niekerk werd geboren in 1954 in Alphen. Hij studeerde gezondheidskunde en huishoudkunde aan de lerarenopleiding en was vervolgens als docent 40 jaar verbonden aan het Albeda College. Hij heeft vele studieboeken, onderwijsartikelen -columns en wielerartikelen op zijn naam staan. “Wielrennen is mijn passie”, vertelt Van Niekerk. “Ik wilde graag een boek schrijven over het zwarte gat waar wielrenners na hun carrière in kunnen vallen. Later kreeg ik de ingeving om het verhaal veel breder te trekken.

‘Elkaar al snel gevonden’

Toen ik contact kreeg met Verona van de Leur hadden we elkaar al snel gevonden. Zij had soortgelijke situaties en grensoverschrijdend gedrag van haar turncoaches meegemaakt. Zo ontstond het idee voor dit boek.”

Eigenlijk is het helemaal geen rooskleurig boek. Waarom zou iemand dit boek dan toch willen lezen? “Het gaat over dingen die veel mensen herkennen”, legt Van Niekerk uit. “Tierende ouders langs de lijn die zich met het spel bemoeien, sporters die door hun ouders of coach gepusht worden om steeds maar beter te presteren. Er zijn praktijken die je in sommige gevallen met recht misbruik zou kunnen noemen en die de sport in een zeer kwaad daglicht zetten. Wie aan dit boek heeft bijgedragen is van mening dat ook dit deel van de sport aan het licht moet komen en niet in de doofpot moet worden gestopt. Het is nu eenmaal niet verstandig om je kop in het zand te steken. Of je nu sporter bent, de ouder of verzorger van een sporter, coach, trainer of gewoon sportliefhebber bent. Misbruik en grensoverschrijdend gedrag, of gewoon te ver gaan in de sport moeten sneller worden herkend zodat je actie kunt ondernemen. “Met een preventief beleid kun je veel sportleed voorkomen. Sporters blijven zo hun plezier in de sport behouden; precies zoals sport bedoeld is.” Van Niekerk heeft in totaal zo’n anderhalf jaar aan ‘Sportleed’ geschreven. Aan het boek werkten vele bekende sporters uit Nederland en België mee. “Ik had contact met een aantal wielrenners en ga regelmatig naar grote sportmanifestaties”, legt Van Niekerk uit. “Zo kom je via de een in contact met de ander. Ook heb ik in sommige gevallen gewoon het adres van de betreffende sporter opgezocht en heb ik gewoon aangebeld. De meeste sporters reageerden enthousiast; een enkeling had geen behoefte om mee te werken. “Ik heb respect voor de mensen die niet willen.” Als Van Niekerk terugkijkt is hem het misbruik binnen de sport en het pushgedrag, bijvoorbeeld bij voetballers, erg bijgebleven. “Ik praat en schrijf graag al langer over sport, maar ik heb deze verhalen echt met verbazing aangehoord.” Kunnen we nog meer boeken van Van Niekerk verwachten? “Zeker weten”, reageert hij enthousiast. “Ik ben nu bezig om de verschillende sportbonden te benaderen of zij interesse hebben in het boek. Ook is er veel interesse uit België. Binnenkort is er in het Centrum van de Ronde van Vlaanderen in Oudenaarde de volgende boekpresentatie van Sportleed. Zodra ik weer de ruimte heb ga ik verder met mijn twee boeken over het zwarte gat bij wielrennen: coureurs die het zwarte gat hebben overleefd en coureurs die het niet hebben overleefd. Die boeken gaan er ook zeker komen.”