Door Ds. M.J. Tekelenburg
"Vijf mei staat voor de deur: we vieren 77 jaar vrijheid. Het lijkt mij dat we dat dit jaar anders doen dan andere jaren. Twee jaar voelden velen zich onvrij vanwege corona en de maatregelen om het virus terug te dringen. Wat ontzettend fijn dat we nu weer zo vrij kunnen zijn. Christenen danken er God voor.
Tot onze moeite en verdriet brak, net nu het rond corona gunstiger werd, de oorlog uit in Oekraïne. Dat land voelt niet ver weg, mede vanuit allerlei handelsrelaties in het bedrijvige Westland. We merken dichtbij de oorlog in dat vluchtelingen ook hier opvang zoeken. Zondag 24 april leidde ik in Honselersdijk voor hen een dienst. De emoties waren merkbaar en ben ik nog niet kwijt. Daarbij horen we hoe onvrij de burgers van Rusland zijn. Dat alles doet vast en zeker meer bewust onze vrijheid vieren.
Tegelijk worstelen we in ons land al een tijd met de vraag hoever vrijheid gaat. Betekent vrijheid dat je alles mag zeggen en bijvoorbeeld zelfs een ander beledigen? Persoonlijke vrijheid mag en moet toch niet ten koste gaan van vrijheid en leven van anderen? Samen leven betekent dat je van je vrijheid opoffert, ervan inlevert om ruimte te geven aan de ander. Anders gezegd: In vrijheid de ander ruimte geeft. Daarbij blijft vrijheid van mening, meningsuiting en geloof een heel groot goed.
In de Bijbel gaat het ook over vrij zijn en niet vrij zijn. De Bijbel is niet optimistisch over ons vrij zijn en onze mogelijkheid daartoe. Wij leven namelijk niet in niemandsland maar N.B. tussen de machten. Machten die groter zijn dan wij. Een overheid kan zo’n macht worden. Heel veel mensen hebben daar de afgelopen tijd op z’n minst voor gewaarschuwd. Bedrijven kunnen een macht worden. Je sport, werk, hobby of vermogen kan dat worden. Dan doe je als mens dingen die je toch uiteindelijk niet wilt. Machten maken helaas maar waar je leven, je lichaam en/of je relaties stuk en willen al snel tussen jou en God in zitten.
In de Bijbel klinkt dat wij op onszelf niet vrij blijven van die machten. We hebben de machtige Jezus naast en onder ons, zelfs in ons nodig. Hij is gebleken werkelijk machtiger te zijn dan de machten. In de kerken ging het daarover richting Goede Vrijdag en op Pasen.
Jezus ging in deze wereld in volkomen vrijheid Zijn weg. Hij wil en kan ons bij de hand nemen. Dat voelt misschien onvrij maar is de weg naar echte vrijheid. Wat mij betreft van harte welkom op die weg!"