Brieven uit Monster
Monster, 20 November 1949
Janus van Puffelen, alter ego van Monstenaar Jan van Leent (1927-2018), beklom iedere week denkbeeldig de Monsterse toren om namens het Katholiek Thuisfront verslag te doen aan 37 katholieke dienstplichtigen in Nederlands-Indië van wat er zoal hier gebeurde.
Het Katholiek Thuisfront, opgericht op 26 september 1946, had tot doel: “in den ruimsten zin des woords de actieve belangstelling van Katholiek Nederland wakker te roepen voor de Nederlandse militairen en die militairen geestelijk en stoffelijk te steunen”.
De brieven, geschreven tussen januari 1949 en februari 1950, geven een prachtige inkijk in het naoorlogse dagelijks leven van het Westlandse dorp. Dankzij zijn werk in de kapsalon in de Choorstraat had Jan van Leent veel te vertellen. Met dank aan zijn zoon Rogier van Leent voor het beschikbaar maken en overtikken van de 49 brieven.
Beste vriend,
Thuisfront krimpt. Het wordt net een overhemd dat voor de eerste keer in de was gaat. Gekrompen gaat het eruit. Je moet weten dat ook Piet de Jong hier goed is aangekomen. Ziezo, dat is er weer één die de reis naar Holland zonder kleerscheuren heeft volbracht. Ook een paar andere kameraden zitten al op de boot. Nu die rondetafelconferentie afgelopen is zal de aflossing wel worden bespoedigd. Ja jouw tijd, of je moet pas in Indië zijn aangeland, zal nu opschieten.
Nu de toren op om te zien of er hier nog wat te beleven is. Janus van Puffelen gaat weer mee, want hij beschikt nu eenmaal over scherpe ogen en een betere pen. Janus kikt. Hé, wat is daar loos? Een moordslee van een wagen, met de standaard erop, en in de wagen de minister van Wederopbouw. Die goeie man is aan het spitten geweest op de hei. Ter Heijde natuurlijk. Nee, hij had geen sjui van Klaas Luiten vandaan maar een zilver schepje met inscriptie. Hij moest de eerste spade in de grond gaan steken voor de heropbouw van de hei. Vanzelf waren er een hele kluit Heiers aanwezig. Die lui zien nu eenmaal dolgraag dat hun zeer geliefd dorp weer herrijst.
Zo hier van de toren af kan je wel zien dat het een goede arbeider is, die minister, want spitten kan ie als de beste. Hij gooide een kiepkar vol zand en met het zweet in zijn schoenen ging hij de wagen weer in naar het gemeentehuis waar de thee gebruikt werd. De burgemeester was in vol ornaat voor deze zo unieke gebeurtenis, doch de minister had z’n ouwe kloffie aan. Altijd nog beter dan een versleten camouflagepak onder de tropenzon, vind je niet? Wanneer er nu verder geen obstakels meer komen dan zie je bij thuisvaren de Hei alweer boven de duinen uit staan. Wat een tijd!! De blaren vallen van de boom. Aan de andere kant zien we de veiling waarvoor ze een nieuwe loods hebben gezet. ‘t Is een kolossaal ding geworden, joh! Hij staat aan de waterkant en er is een kap naast gemaakt zodat de schuiten droog gelost kunnen worden. Zeer binnenkort zal hij wel in gebruik worden genomen.
Ja, Monster groeit door. Alles stijgt hier: de bevolking (we zijn in Holland al over de 10.000.000), de groentenaanvoer, de prijzen voor veel dagelijkse levensbehoeften, maar de gulden is helaas door het dollarijs gezakt. Nee, ik zeg het verkeerd, de dollar is door ons ijs gezakt. Fl. 3,80 voor zo’n ding van Truman. Doch laten we nou niet aan rekenen gaan doen. Ga mee en we bekijken Machutus. Verleden week Zondag begon hier het veertig-urengebed. En Dinsdag stond Machutus in het middelpunt in onze parochie. ‘s Avonds Lof, preek, processie, Te Deum en tot slot een liedje toe. Geen gekheid, zeg! Ze hebben hier ook voor jou gebeden opdat je daarginds tussen vuur en ijzer dezelfde jongen mag zijn gebleven. Ja, men weet hier ook dat het daar soms niet meevalt wanneer je middenin de rotzooi zit. Maar ze weten ook dat jij met Gods hulp je best zal blijven doen om geheel gezond het grote Indonesië te verlaten, waaraan jij je beste diensten hebt gewijd in het belang van de arme bevolking.
Van onze patroon St. Machutus gaan we naar de Machutusmannen die vandaag op het groene veld de bal weer aan het rollen hebben gebracht. Vandaag moesten ze tegen een ploeg van Melkinrichting Van Grieken uit Den Haag. Gewonnen natuurlijk. Wat anders? Verliezen? Neen hoor, om de donder niet. Als het enigszins kan moet je zorgen je tegenstander altijd de baas te blijven. In en buiten de lijnen van een voetbalveld. Met 4-1 kreeg Van Grieken het lazarus. Dat ene tegenpunt was wel jammer want in de vier voorgaande wedstrijden is er geen enkel tegenpunt gescoord. ‘t Was volgens mij de schuld van Loek van der Sande dat hij er in ging. Hij liet ‘m glippen en het was zelfs geen harde. Maar Loek is nog niet geheel fit van z’n blessure. Ja, dan kan zoiets gebeuren. Wel jammer, doch de punten zijn van ons!!! Het tweede won van MOA 2 met 7-1 en het derde speelde gelijk, 1-1. Pet! ‘t Had beter kunnen zijn. Zeg, ben jij nog in training? Ja toch zeker!
Tot slot nog een overlijdensbericht. Woensdagmorgen werd H.G. Scholtes begraven. Je kent hem zeker, de slager. Ruim vier maanden is hij ziek geweest.
Ontvang van alle Monsterse mensen een hartelijke groet,
Jan van Leent.
