Brieven uit Monster
Janus van Puffelen, alter ego van Monstenaar Jan van Leent (1927-2018), beklom iedere week denkbeeldig de Monsterse toren om namens het Katholiek Thuisfront verslag te doen aan 37 katholieke dienstplichtigen in Nederlands-Indië van wat er zoal hier gebeurde.
Monster, 27 November 1949
Het Katholiek Thuisfront, opgericht op 26 september 1946, had tot doel: “in den ruimsten zin des woords de actieve belangstelling van Katholiek Nederland wakker te roepen voor de Nederlandse militairen en die militairen geestelijk en stoffelijk te steunen”.
De brieven, geschreven tussen januari 1949 en februari 1950, geven een prachtige inkijk in het naoorlogse dagelijks leven van het Westlandse dorp. Dankzij zijn werk in de kapsalon in de Choorstraat had Jan van Leent veel te vertellen. Met dank aan zijn zoon Rogier van Leent voor het beschikbaar maken en overtikken van de 49 brieven.
Beste vriend,
Zo, daar gaat ie weer op die regenachtige dag. Wat een weer was het vandaag, zeg! De wedstrijden voor vandaag waren in de lagere afdelingen allemaal afgekeurd. Nou, dan weet jij het wel. Hopeloos, gewoonweg. Doch met onze Indische vrienden is het nog steeds piko bello.
Tot heden gearriveerd in Monster:
Kees van Veen, Aad van Veen, Nico van Veen, Piet van der Knaap, Jan Bentvelzen, Frans van der Sman, Kees van der Sman, Aad Nederpelt, Piet de Jong, Jaap Gardien, Nol Veerkamp en Gerard Switzar
Nog in Indië of varende naar Holland:
Theo Zuidgees,t Cor van Dijk, Nico van der Ende, Henk Jansen, Jan Tetteroo, Leo de Kok, Martien van der Knaap, Martien Engels, Maarten Vollebrecht, Kees van Dijk, Wim Verbeek, Piet van der Sman, Wim Bentvelzen, Jan Damen, Aad van der Arend, Aad van der Ende, Kees Olsthoorn, Chris Spaans, Nico Meyer, Huub van der Voort, Linus Franke en Jan Koppert
Ziezo, nu heb je tenminste een beetje overzicht van de stand van zaken waar je kameraden zitten. Natuurlijk zijn er hier in Nederland ook nog een heel stelletje, maar die komen een andere keer aan de beurt. Je zou anders niks anders dan als namen op papier zien.
Nu nog wat over de Thuisfrontavond die deze week in het gebouw gehouden werd. Je weet dat ik er enkele weken geleden al melding van maakte dat er zoiets komen ging. Nou, het is gebeurd. Dinsdagavond hadden we hier de Friese Fakir. Misschien heb je hem in Holland ook wel eens gezien daar hij ruim 500 voorstellingen voor de militairen heeft gehouden. Ja die gast, dat was een rare goochelaar. Hij zei zomaar hoe je naam was en wat je liefhebberijen waren. Vreemde snuiter, toch? Tussen de twee bedrijven door hadden we nog een tombola in elkaar geflanst die ook nog wat in het laatje bracht. We loerden erop dat we zelf ook nog een bonk van een taart zouden winnen, maar helaas, dat was nu eens niet waar. We konden lekker op een houtje bijten. Toch beter als Louise die op haar nagels zit te bijten.
Ja, nu we het toch over Louise hebben, er is van de week hier in de kerk nog een huwelijk gepleegd. De bruid kwam van de Zwartendijk, en wel juffie Vollebregt, en hij kwam van de Poeldijkseweg en zijn achternaam was Koppert. De voornaam is me door het hoofd gegaan maar dat mag de pet niet kreuken. ‘t Is druk in de kerk. Gisteren was er nog een Zilveren Huwelijksfeest en wel van De Groot uit de Zeestraat. Vandaag is het ook weer raak en wel bij Kees van Dam, de kruidenier. Hij heeft er 30 jaar op zitten. Niet iedereen kan dat zeggen want hier in Nederland, dat toch zo bar Christelijk is, worden door de rechtbank 5.000 echtscheidingen per jaar uitgesproken.
Waar blijven de kinderen? Daarover heeft vandaag kapelaan De Bot, die nu in Rotterdam staat, gepreekt hier in de kerk. Je kent hem zeker want hij heeft hier drie jaar geleden de Lijdensmeditaties gehouden. Zijn collecte voor de verwaarloosde kinderen bracht op Fl. 914,-.
Nog een overlijdensbericht: Vrijdagmorgen werd hier begraven Hein van Ruyven, Choorstraat. In piam memoriam. Ontvang van alle Thuisfronters een stevige poot.
Jan van Leent.
