De zomervakantie staat voor de deur

Nog maar even en dan begint voor de basisscholen de vakantieperiode. Het was weer een jaar waarin niet alles mocht zoals voorgaande jaren. 


Gelukkig waren er dit schooljaar minder dagen dat ze dicht waren door corona. Maar nu is men aan het afronden en mogen de kinderen, ouders, leerkrachten weer genieten van een welverdiende vakantie.


Waar komt dat woord vakantie eigenlijk vandaan? Het woord vakantie is afgeleid van het Latijnse vacantia, dat staat voor vrij zijn van verplichtingen.


Nu is niet iedereen vrij van verplichtingen tijdens de schoolvakantie. Want er zijn mensen die niet weg kunnen omdat ze werken in de kassen. Er moeten bijvoorbeeld tomaten geplukt worden. En niet iedereen kan met vakantie. Er is misschien niet genoeg geld om weg te kunnen. Of men is in Nederland als vluchteling. Dan kan je ook niet met vakantie. Zeker niet naar je eigen land.

De vakantie kan je gebruiken om alles te verwerken van het afgelopen jaar. Je kunt terugkijken op wat er gebeurd is. Slechte dingen maar zeker ook naar de goede dingen. 


Een paar van de goede dingen uit het afgelopen schooljaar zijn voor mij de contacten die ik als pastoraal werker in de RK kerk had met de scholen. Helaas mocht ik voor Kerstmis niet naar de scholen maar gelukkig weer wel rond Pasen. Zo kon ik de kinderen uitleggen wat wij vieren van Palmzondag door de hele Goede Week t/m Pasen. Mooi hoe kinderen dan teruggeven wat ze nog weten van mijn uitleg van de afgelopen jaren. 


Bijzonder ook om belangrijke gebeurtenissen met school en kerk te delen. Niet alleen wat er in de bijbel staat lezen, maar ook doen. En dat doen kwam tot uitdrukking tijdens de omgekeerde advent kalender waarbij we goederen voor de Voedselbank hebben verzameld. En later ook voor de vluchtelingen uit Oekraïne. Door dit soort acties volgen we de weg die Jezus ons heeft voorgeleefd. Er zijn voor anderen en dat kan in iets heel kleins al.


Door in de vakantie ook te denken aan de mensen die niet weg kunnen. Daar langs gaan, even een praatje maken. Hen laten weten dat we aan hen denken. Of een kaartje sturen dat we aan hen denken, ook al zijn we niet thuis.


Ik wens ons allen een tijd toe van uitrusten en bijtanken voor het komende schooljaar of het nieuwe kerkseizoen. En laten we aan elkaar blijven denken en omzien. Hopelijk met mooi, niet al te warm weer, om energie op te doen voor de periode die voor ons ligt.




Els Geelen, pastoraal werker RK Kerk, H. Machutus