Vera is al negen jaar 'Uit Contact' met eigen dochter
Al negen jaar heeft Vera van Brakel geen enkel contact meer met haar dochter. Een zware periode, die zij heeft geprobeerd samen te vatten in een eerlijk boek: “Ik krijg het nog steeds niet helder, maar het heeft wel geholpen”.
Door: Marc Tangel
Geen contact meer met (één van) je eigen kinderen. Het is een onderwerp waar een flink taboe op rust, leerde Vera van Brakel (73) de afgelopen tijd. Een meningsverschil met haar dochter, nu negen jaar geleden, leidde tot een radiostilte die tot op de dag van vandaag voortduurt. “Dat zou je natuurlijk de aanleiding kunnen noemen”, zegt Vera, “maar meestal zit er meer achter”. Uiteraard hoopte ook zij dat het allemaal wel weer goed zou komen. “Toen het stil bleef werd ik wel een beetje wanhopig”, erkent de schrijfster. “Uiteindelijk stemde mijn dochter in met een ontmoeting, maar ze eiste van mij dat daar haar psycholoog daarbij aanwezig zou zijn. Tot die tijd wist ik niet eens dat ze hulp had gezocht en tijdens het gesprek bleek mij dat ik op een rijdende trein sprong. Dat is heel zwaar geweest”.
Om te leren hoe ze om moest gaan met deze situatie, ging Vera op zoek naar literatuur. “Maar ik vond niks”, concludeert ze. “Vanuit de therapeutische hoek is er wel iets over geschreven, maar eigenlijk nog nooit vanuit de ouder of een andere direct betrokkene. Nu had ik voor mezelf vanaf de eerste dag wel wat dingen op papier gezet. Voor mij is het vooral een manier om mijn gedachten te ordenen. En dat was wat ik wilde. Toen bleek dat er over dit onderwerp geen literatuur te vinden was, besloot ik dat wat ik eerst puur voor mezelf had opgeschreven, misschien maar de basis voor dit boek moest worden”.
Een moedig besluit, want hoe schrijf je een eerlijk boek, zonder één van de direct betrokkenen te beschadigen? “Dat begon met veel schrappen en herschrijven”, legt Vera uit. “Daarna besloot ik dat alles in de juiste context geplaatst moet worden en daarom haal ik, via fotoboeken, herinneringen op aan mijn jeugd in Moerwijk. Dat deel begint rond mijn 15e, wanneer ik verkering krijg met de vader van mijn dochter”.
Het huwelijk dat uit deze relatie voortkomt, houdt geen stand. Op haar 25e voelt Vera dat ze zo niet verder kan en besluit de scheiding aan te vragen: “Het eerste dat mijn moeder zei toen ik haar dit vertelde was: ‘kind je moet jezelf wegcijferen, dat heb ik ook altijd gedaan!’ Bovendien vond ze dat we helemaal niet kónden scheiden, want wat God verbindt kan een mens niet ontbinden”. Het tekent volgens Van Brakel het Katholieke gezin waarin haar Haagse wortels liggen: “In ons huis was één heilige regel: ‘bewaar de lieve vrede’. Mijn huidige man kwam juist uit een gezin van: ‘hier mag gezegd worden wat je vindt’ en daar hebben mijn dochter en ik toch heel erg aan moeten wennen. Dat is een hele andere cultuur. Mijn huidige man en ik kregen nog twee zonen. Tussen haar en mijn jongste zoon zit tien jaar. Die dynamiek heeft er wel aan bijgedragen dat ik in dat samengestelde gezin altijd voor het harmoniemodel ben gegaan, maar dat is niet altijd verstandig geweest. Soms had ik het gevoel dat ik overal tekortschoot”.
Natuurlijk hoopt Vera dat haar dochter uiteindelijk haar kant van het verhaal leest, maar ze blijft realistisch en verwacht geen hereniging. “Mijn echtgenoot is vorig jaar ernstig ziek geweest”, vertelt de schrijfster. “Twee nachten heb ik gedacht dat hij het niet ging redden. Achter ons lagen negen verdrietige jaren door dit alles. Wij zijn de jongsten niet meer, dus ik wil de jaren die voor ons liggen, voor zover dat nog gaat, zo veel mogelijk genieten. Dus als zij voor de deur staat en die hele kluwen nog eens uit de knoop wil halen… Nee, dat gaan we niet doen! Maar als ze morgen aanbelt voor een kopje koffie en vooruit wil kijken, is ze natuurlijk welkom!”.
Vera's boek "Uit Contact”, door uitgeverij Edicola bewustwording, ligt vanaf 4 oktober in diverse Haagse boekhandels.