Debby zette gezinsbuurthuis op
'In Spoorwijk is ook liefde en aandacht nodig'
Sociaal-pedagogische hulpverlening studeerde Debby Harting-Koning zo’n twintig jaar geleden om daarna in Afrika zielige kinderen te helpen. “Tot ik me bedacht dat in Spoorwijk ook liefde en aandacht nodig is.” Dat is nog steeds zo, stelt ze telkens weer vast als voorvrouw van Bij-1(*); het ‘gezinsbuurthuis’ voor Spoorwijk. En neemt de gelegenheid te baat om te zeggen dat er bij haar erkende leerbedrijf aan de Prudens van Duysestraat 18 nog plek is voor een vrijwilliger die een uur in de week tijd heeft om kinderen enthousiast te maken voor muziek.
Jean Quist
Met een mix van ZZP’ers, vrijwilligers en stagiaires pedagogiek houdt oprichter/directeur Debby haar initiatief draaiend. Het is een zelfstandige organisatie die op fondsen en donateurs draait, schetst ze de zakelijke achtergrond. Het voordeel van zo’n onafhankelijke constructie: snel een activiteit realiseren als daar ineens behoefte aan is. “In de coronatijd hadden we enkele meiden die te oud waren voor de kinderclub en te jong om zomaar los te laten,” zegt Debby. “Toen zijn we een kookclub begonnen. Dat is met kinderen die thuis bijna niet gevarieerd eten en hier dus elke week iets anders eten. En met kinderen die nooit hebben gekookt en dat nu wel doen. Ik geniet ervan dat je snel op iets kan inspelen.”
Gratis
Die activiteiten zijn gratis voor de deelnemers, benadrukt Debby. Net als de koffie die ze schenkt. “Als ik bij de deur moet gaan staan om van elk kind dat langskomt een kwartje in ontvangst te nemen voor een activiteit, stop ik. Of ik betaal het zelf. Want anders ligt de lat veel te hoog. En dat kwartje draagt ook weinig bij aan onze begroting.” Bij-1 moet de laagdrempelige ontmoetingsplek blijven die ze inmiddels dertien jaar voor ogen heeft.
Ouders zijn blij dat hun kinderen naar de club gaan
Niet iedereen in Spoorwijk zou de activiteiten van Bij-1 kunnen betalen. Debby vertelt het verhaal van een bijstandsmoeder die voor haar zoon in groep acht zonder Ooievaarspas honderdvijfentwintig euro moest betalen voor het schoolkamp. "En het schoolreisje kostte ook al vijfentwintig euro,” voegt ze er verontwaardigd aan toe. "Dan krijg ik de neiging die school te bellen om te vragen wat daar misgaat. Niet elke ouder kan budgetteren en voor kinderen is het heel rot als ze niet op kamp kunnen.”
Jaarlijks doen gemiddeld honderdvijftig kinderen mee met de activiteiten van Bij-1. Daar kunnen er nog wel wat bij maar groei is niet de insteek van het ‘gezinsbuurthuis'. "Liever tien ouders echt ondersteunen in plaats van weinig betekenen voor zeventig ouders”, vindt Debby. Een aantal ouders ziet volgens haar hun leven veranderen door de invloed van Bij-1 en zijn blij dat hun kinderen naar de club gaan.
Drie ochtenden in de week zet Bij-1 de deur open voor ouders met kinderen van nul tot vier jaar. Zij kunnen zich uitleven in bijvoorbeeld de beweegkamer met ballenbak en de trampoline. Het helpt ze leren, legt Debby uit. "Spelen, bewegen, creativiteit en muziek verbindt de hersenhelften en stimuleert zo de leercapaciteiten.” Ouders kunnen dan meteen vragen over de opvoeding stellen. Drie middagen in de week kunnen vier- tot tienjarigen terecht in één van de vier kinderclubs. En één keer in de week is er een kleine kookclub voor kinderen. Meer informatie: www.bij-1.nl