Voortschrijdend inzicht
Nog enkele weken en de koffers worden gepakt. Het zonnige zuiden lonkt. De drukte op de wegen en vooral ook op Schiphol zal merkbaar zijn en tot vele frustraties leiden. Schiphol, een moneymaker eerste klas. Althans tot voor de coronacrisis. Het marktdenken doorgevoerd tot in alle geledingen. Lage kosten, hoge winsten, was het credo. En nu zitten we met de gebakken peren. Schiphol ziet nu in dat de jarenlange focus op steeds lagere kosten een heilloze weg is. Schipholbaas Benschop heeft beterschap beloofd. De luchthaven zal in de toekomst meer inzetten op kwaliteit.
Wat voor Schiphol geldt, geldt ook voor defensie, de gezondheidszorg, het onderwijs, de rechtspraak, de politie, de belastingdienst, ach misschien wel voor alle overheidsdiensten. De versterking van het marktdenken bij de overheidsdiensten heeft niet alle verwachtingen waargemaakt. Het tegendeel lijkt het geval. In de publieke sector gaan veel dingen niet goed. De toeslagenaffaire, asielzoekers die de nacht op een stoel doorbrengen, lerarentekorten, te weinig handen aan het bed, overbelaste mantelzorgers, geen plek in de kinderopvang, een zwak leger, en ga zo maar door.
Natuurlijk is het een grote teleurstelling te moeten vaststellen dat marktwerking niet voor alles dé oplossing is. Dat ik nu (pas) tot die conclusie kom, noemt men voortschrijdend inzicht.
Langzaam maar degelijk
Als ik straks de lange rij op Schiphol achter me heb gelaten, op een zonnig strand probeer huidkanker te voorkomen, dan kan ik nog eens heel goed nadenken over de publieke sector en de marktwerking. Soms verlangt een mens terug naar de ooit misschien iets te langzaam draaiende ambtelijke molens. Langzaam, maar o zo degelijk.
Z. Lijner