Geborduurd jasje als symbool voor vrede
Vervolg van voorpagina
"Laatst heeft ze bijvoorbeeld heerlijke borsjtsj gemaakt, een soep uit de Oekraïense keuken. Ik merk wel dat Galina zich veel zorgen maakt over haar toekomst. Milena is natuurlijk nog jong en die heeft nog wel vertrouwen in de toekomst. Die gaat ze met open ogen tegemoet, zoals ze zelf zegt. Ik vind moeder en dochter allebei heel sterk. Ze hebben van alles meegemaakt, maar zijn niet terneergeslagen. Af en toe uiten ze hun ongenoegen, maar ik vind dat ze zich goed staande houden."
Hoop
Milena heeft haar draai in Nederland dus al een beetje kunnen vinden en werkt, net als haar moeder, bij Plukon in Blokker. "In Kiev studeerde ik voor webdesigner", vertelt ze. "Ik wilde me daarin graag verder specialiseren, maar door de oorlog is het daar helaas niet van gekomen." Hoe lang Milena en haar moeder nog in Nederland blijven, is nog heel onzeker. Toch houdt Milena hoop. "Niemand weet wanneer de oorlog stopt, maar ik prijs mezelf gelukkig dat ik het allemaal overleefd heb. Daar put ik hoop en kracht uit. Mijn moeder wil sowieso graag terug naar Oekraïne. Zelf twijfel ik nog. Inmiddels heb ik hier een relatie, maar aan de andere kant wil ik graag verder gaan met mijn opleiding in Kiev."
'Ik heb het overleefd en daar put ik hoop en kracht uit'
Tineke vult aan: "Ze zijn inmiddels nu bijna een half jaar bij ons en hoewel het goed gaat, moet dit natuurlijk niet jaren zo doorgaan. De gemeente kan helaas heel weinig doen, de opvanglocaties die er zijn zitten helemaal vol. En hoe goed Milena en Galina het ook bij ons hebben, ik gun ze het liefst een eigen plekje."