Naast het formeren, het proberen om een coalitie te smeden, kun je overal lezen dat er onderzoeken worden gestart naar de opkomst tijdens de verkiezing.
Ik sla de krant open en lees over een lage opkomst bij theaters en musea en natuurlijk de vraag: “Hoe komt dit?” Ook komt deze vraag voorbij als we spreken over een historische lage opkomst bij de lokale verkiezingen in Den Haag?
Er worden allerlei onderzoeken gestart, vragen gesteld om uit te vinden hoe en wat. Een andere vraag hierbij is natuurlijk, als er antwoorden gevonden worden, wat ermee gedaan wordt. Als ik dan lees dat men vaak de oorzaak bij bezoekers van theaters en musea en bij de kiezers neerlegt, denk ik: “Wanneer begint die hand de eigen boezem eens op te zoeken?”
Waarom moet het bij de bezoeker en/of de kiezer als eerste gezocht worden. Ga eens bij jezelf te raden als politieke partij en loop zeker niet met boter op je hoofd rond.
Als dan geconstateerd wordt, dat de stemwijzer te moeilijk is opgesteld, mogelijk, waarom dan niet van tevoren getest. Ga naar een NT1 (Nederlands als je eigen taal) of NT2 (Nederlands als tweede taal)les en leg dit voor aan de cursisten. Dit is meteen een goede taaloefening.
Vraag vooraf aan de cursisten wat zij weten en begrijpen en wat dus eigenlijk ‘onleesbaar’ is voor hen. Waar is de actie gebleven, dat ambtenaren op schrijfcursus moesten, om meer ‘duidelijk’ Nederlands te schrijven? Een cursus, die kort en krachtig en het gebruik van simpele woorden ‘dicteert’. Is dit voldoende getest of… gewoon verspreiden en we zien wel waar het verkiezingsschip strandt!
Waarom dus de schuld bij de kiezer leggen? Technisch gesproken is dit waar, omdat men niet komt kiezen, maar laat de oorzaken zoals het weer, wereldlijke gebeurtenissen en onleesbaarheid als excuus buiten beschouwing en begin eens bij jezelf.
Ben je als partij wel duidelijk genoeg; is alles wel voldoende uitgelegd en is hier voldoende tijd voor genomen?
Waarom niet maanden eerder beginnen met een politiek offensief?
Zeker als je weet dat het vertrouwen ver te zoeken is, dan moet je toch voldoende tijd nemen om hieraan te werken.
Vertrouwen winnen van de bewoners is één, maar vertrouwen terugwinnen is veel moeilijker. Niet iedereen heeft zoveel vertrouwen in zijn/haar rugzak, dat dit telkens kan worden gegeven.
Een wijze les: ‘Je hebt nu 4 jaar de tijd om hieraan te beginnen; misschien goed om niet te veel tijd te verliezen!” De gegevens zijn bekend en nu investeren en vooral de bewoners serieus nemen.
Ben erg benieuwd en kijk alweer uit naar het nieuwe opkomstpercentage over 4 jaar.
P.S. de top 10 van ergernissen wordt nog steeds aangevoerd door hondendrollen op de stoep en onnodige bijplaatsingen bij Orac’s en waarom.
Houd je fatsoen en denk eens aan die ander; het kost (bijna) niets……