Talloze kadootjes voor juf Marjo.
Talloze kadootjes voor juf Marjo. (Foto: Cornelia Molendijk)

Juf Marjo gaat met pensioen

Algemeen

Feestje met een lach en een traan

Een grote container vol met Marjo’s spullen, staat op de stoep. En op de gangmuur, staat geschreven:” Niks moet, niksen mag en dat mag nu elke dag. 

Door Cornelia Molendijk

Nog een zwaai en een dikke zoen Marjo gaat genieten van haar welverdiend pensioen”. Juf Marjo had 27 jaar dezelfde klas bij Rozemarijke. Al die jaren een vaste plek en huiselijkheid voor de kinderen. Hoeveel snotneusjes zou ze hebben gesnoten? Hoeveel traantjes hebben gedroogd? Hoeveel kinderen in haar armen getroost? En met vele kinderen gelachen?

Op de dag van Marjo’s afscheid heeft haar kleindochter haar kapsel verzorgd. In plaats van haar dagelijkse lange broek, moest ze nu een jurk aan. Onwennig loopt ze rond. Er is een receptie maar dat weet Marjo niet. Een van de collega’s heeft van stroken papier een fiets gemaakt en dat op een hoed. Een andere collega heeft voor haar een wit schouderlint: “Met pensioen! Kus me”. Daar komen de eerste ouders met kinderen al aan. 

Ze brengen cadeautjes in tasjes mee. Er blijken kleine verrassinkjes in de tasjes te zitten. Van haar man en kinderen krijgt ze een schildercursus. En er is een prullenbak naar haar vernoemd. Tafels met lekkere hapjes en drankjes maken het feest compleet. Lieve meisjes brengen bloemen voor haar mee. Een jongetje brengt haar een doosje tennisballen.

Ze begon haar stage in Brielle en ging daarna op Rozenburg werken bij de Stichting Doerak. Marjo is een juf die van voorlezen houdt. Bovendien speelde ze jarenlang Sinterklaas op de groep. Het afscheid geeft een warme gloed op haar gezicht. Ze vlucht met de kleintjes eventjes de tuin in. Toch ontkomt ze er niet aan, een stroom ouders en kinderen wil haar spreken en bedanken. Met iedere bezoekersgroep gaat ze even zitten en bekijkt de cadeaus. 

De houten boot die daar in de hal staat, is al gauw gevuld. Wij besluiten weg te gaan. Het slot van de deur blijkt heel hoog te zitten. Geen wonder, zo’n sluiting voor een kinderdagverblijf. Straks gaat de juf weg en neemt de container met spullen met zich mee.