Nieuwe toevoeging Rozenburgse Mozaïekroman
In de Rozenburgse Mozaïekroman wordt het immaterieel erfgoed van Rozenburg vastgelegd. In de vorm van een groeiend archief met interviews van Rozenburgers.
Zij hebben allemaal een verhaal te vertellen. Over zichzelf, over hun geschiedenis, over hun omgeving.
Deze keer ging Vanja Beukelman-Pavlovic in gesprek met Faruk en Murisa Barucija. Zij komen uit Bosnië. Door de oorlog in voormalig Joegoslavië moesten ze in 1994 hun thuisland ontvluchten. Via Duitsland kwamen ze in Nederland terecht. Ze hadden zelf uitgezocht hoe het werkte. Als vluchteling vertrek je, maar je weet niet waarheen.
“In het begin was het zwaar”, herinnert Murisa zich. “Ik heb de eerste twee dagen alleen maar gelegen en gehuild.”
Het paar kreeg Nederlandse les en mochten na zeven jaar Nederlandse staatsburger worden. Zij zijn niet gevlucht uit economische motieven. “Wij wilden niet hier komen en daarna weer weg.” Hun kinderen zijn hier geboren. “Voor de kinderen is Bosnië hun vakantieland”, zegt Faruk. “Maar Rozenburg is hun thuis.”
Ze geven hun leven hier een bijna 10. “We zijn met één tas vertrokken uit Bosnië”, zegt Faruk. “Na anderhalf jaar gingen we met twee tassen naar Rozenburg. En nu hebben we alles. Huis, kinderen, baan.”
“We hebben het goed”, vindt Murisa. “Thuis is in Rozenburg. En we kunnen als we willen naar Bosnië.”
Om de herinnering aan Bosnië levend te houden, zijn de twee elf jaar geleden dansvereniging Bihro begonnen. Ze hebben een paar keer opgetreden voor het Ambassadefestival in Den Haag. Dat en veel meer kun u lezen op
www.mozaiekroman.nl.