Thuis een rustige lieve echtgenoot en (groot)vader
Bertus van Ooijen zorgde altijd voor levendigheid in de horeca
In de nacht na de verjaardag van zijn vrouw Yvonne is de bekende Rozenburger Bertus van Ooijen aan een hartstilstand overleden, twintig dagen voor hij eind deze maand 72 jaar zou worden. Bertus had geen gezondheidsklachten en zijn dood slaat in als een bom.
Door Kor Kegel
“Nooit meer die bulderende stem! Wat zal de horeca stil worden…” Zulke reacties krijgt Yvonne de afgelopen dagen. Bertus stond in het Rozenburgse caféleven bekend om zijn onbehouwen opmerkingen en ongezouten meningen, maar wie na weer zo’n lompe oneliner naar hem keek, zag geen ongelikte beer. Want dan zat daar een geamuseerde man met lieve pretogen. “Hij hield ervan een beetje te stangen,” zegt Yvonne. “Hij had een grote bek, maar thuis was hij een lieve rustige man en een fantastische vader en grootvader. Hij leefde voor zijn kleinkinderen. Hij had alles voor ze over.”
Bertus en Yvonne frequenteerden cafés als Come Back en De Rots, maar ’s zomers zaten ze ook graag op het terras van de Pico Bar, waar Yvonne achttien jaar gewerkt had. Eenmaal in de twee weken gingen ze ook naar café De Buurt. Naar de restaurants gingen ze niet of nauwelijks, want Bertus kookte elke dag, thuis aan de Ruygeplaat. “Hij deed ook het hele huishouden,” zegt Yvonne, die zelf nog een baan buiten de deur heeft. Vorige week maandag vierde Yvonne haar vijfenzestigste verjaardag.
Als het in het café een dooie boel was en Bertus kwam binnen, dan leefde iedereen op en sloeg de sfeer om. Gangmaker, spraakmakend, humoristisch – zo kende men hem. Maar ook in zijn werkzame leven genoot Bertus bekendheid. Hij werkte bij de gemeente Rozenburg in de buitendienst . Het gemeentebestuur hield eens de actie ‘Prik mee met Bertus!’. Er werden flyers verspreid met de tekst: “Het rommelt in Rozenburg, want Bertus is twee weken met vakantie. Normaal werkt hij hard om Rozenburg schoon te houden, maar nu geniet hij van een welverdiende vakantie en alle rommel blijft liggen.”
De flyer bevatte de oproep om hem na zijn terugkomst te helpen met vuilniszakken en grijpers. Bertus glunderde bij de inzet van veel basisscholieren en deelde allen een oranje baseballcap uit.
Bertus en Yvonne waren 35 jaar getrouwd. Ze groeiden allebei op in Den Haag, vlakbij elkaar, zij in Kortenbos, hij op Westeinde, maar ze leerden elkaar pas later kennen in het naburige café Intiem aan de Zoutkeetsingel in de buurt van het Vredespaleis. In 1987 kwamen ze naar Rozenburg om na stukgelopen huwelijken een nieuwe start te maken.
Hij was ook actief in het verenigingsleven. Zo had hij er plezier in bij toerfietsclub De Mol in een volgwagen mee te rijden en bij pech eerste hulp te verlenen. “Hij stond voor iedereen klaar,” zeggen zijn vrienden.
Maandagavond was er gelegenheid in Afscheidshuis De Uitvaert tot condoleance in het Meenhuis achter de begraafplaats. Dinsdagochtend vormde zich een erehaag op de Ruygeplaat, gevolgd door de crematie in De Ommering in Spijkenisse.
Vrienden tekenen Rozenburgse vlag
Een exemplaar van de Rozenburgse vlag is dit weekend voorzien van handtekeningen en opschriften, die meer dan vijftig vrienden en kennissen van Bertus van Ooijen erop hebben geschreven. De vlag is gisteren overhandigd aan zijn echtgenote Yvonne, op de dag van de crematie. Tevens zamelden de vrienden een bedrag in voor de kankerbestrijding van Kika. Liever dat dan bloemen, maakte de overlijdenskaart duidelijk.
Om het tekenen van de vlag mogelijk te maken was De Rots aan de Emmastraat twee middagen geopend, maar niet als café. Je kon via de ingang naar binnen om voorbij de bar de vlag te tekenen en via de achterdeur kon je naar buiten om via de zijkant van De Rots weer op de Emmastraat te komen. De politie, van tevoren op de hoogte gesteld, kwam zaterdagmiddag de situatie beoordelen. Zondagmiddag kwamen de boa’s. De handhavers vonden het een uitstekende en sympathieke actie.
