Samantha van der Burg was een kind van de straat.
Samantha van der Burg was een kind van de straat. ((Foto: gemeente Rotterdam ))

Samantha van der Burg gaat voor de jongeren en de dieren

Algemeen

Kandidaat voor de dorpsraad Rozenburg

Sommige kandidaten voor de dorpsraad Rozenburg willen nog even wachten met campagne voeren. Kort voor de verkiezingen van woensdag 16 maart heeft het meer zin, denken ze. Samantha van der Burg gelooft daar niks van.

Door Kor Kegel

“Ik wil er bovenop zitten,” zegt ze resoluut. “De Rozenburgers kunnen je niet vroeg genoeg leren kennen. Door wat ik doe kennen veel mensen me natuurlijk al, maar het kan altijd beter.”

Samantha van der Burg is mede-oprichtster van de Dierenvoedselbank Rozenburg, waarbij steeds meer dierenliefhebbers met een smalle beurs aankloppen. “We hebben al 188 leden en de oprichtingsakte ligt bij de DoeHetZelfNotaris. Eind deze maand zijn we een officiële stichting. Het blijft groeien. Ook uit Voorne-Putten neemt de vraag toe.”

AED

Daarnaast zorgde ze ervoor dat aan haar woning aan de Laan van Nieuw Blankenburg een AED kwam te hangen, zodat snel opgetreden kan worden wanneer mensen in de buurt acute hartproblemen krijgen. De automatische externe defibrillator kwam al een aantal keren van pas en er zijn levens mee gered, zegt ze.

Iemand van de straat

De 35-jarige Samantha van der Burg, alleenstaande moeder van drie kinderen, komt uit Rotterdam-Zuid. “Ik ben iemand van de straat,” zegt ze. “Ik ben niet huiselijk opgegroeid. Ik kan me dus goed inleven in de problematiek van veel jongeren hier op Rozenburg. Ik ken hun problemen. Een cultureel jongerencentrum zou echt een goede voorziening zijn. Het Huis van de Wijk is daar te klein voor. De locatie van het oude zwembad zou heel geschikt zijn, maar daar bestaan al heel lang woningbouwplannen voor.”

Was rustig dorp

“Toen ik op Rozenburg kwam, was het een rustig dorp. Maar ik zie het zowat met de dag erger worden. We hebben te maken met vernielingen, berovingen, steekpartijen. Je zou op de basisschoolleeftijd al met workshops moeten beginnen om ze een andere kant op te krijgen. Veel jongeren hebben geen zinnige dagbesteding. Vaak voelen ze zich gediscrimineerd. Of dat terecht is, daar kan ik niet over oordelen, maar ik vind wel dat er meer voor jongeren moet zijn. Naast het bevorderen van dierenwelzijn is het mijn drive om jongeren alternatieven aan te reiken, waardoor ze positief met elkaar bezig zijn en een toekomst op Rozenburg zien.”