Vluchtelingen, statushouders, ketenpartners en vrijwilligers konden elkaar vorige week dinsdagavond ontmoeten in de EGMA-kerk in Maassluis. Daarbij werd ook de inwendige mens niet vergeten.
Vluchtelingen, statushouders, ketenpartners en vrijwilligers konden elkaar vorige week dinsdagavond ontmoeten in de EGMA-kerk in Maassluis. Daarbij werd ook de inwendige mens niet vergeten. (Foto: CW)

‘Om mee te doen, is het belangrijk om elkaar te begrijpen’

“Het is hartverwarmend hoeveel mensen zich inzetten om mensen die nieuw zijn in Nederland op te vangen en op weg te helpen.” Die woorden sprak wethouder Sjoerd Kuiper (PvdA) vorige week vrijdagavond aan het begin van een bijeenkomst voor vluchtelingen, statushouders, ketenpartners en vrijwilligers.

Chrit Wilshaus

Doel van de in de EGMA-kerk (Evangelische Gemeente Maranatha) georganiseerde ontmoeting was om elkaar in een ongedwongen sfeer te ontmoeten en om genietend van een warme maaltijd met elkaar van gedachten te wisselen. Daarnaast konden nieuwkomers informatie krijgen over de mogelijkheden die er zijn om te integreren in de Nederlandse samenleving en dus ook in Maassluis. Aanwezig waren vertegenwoordigers van Stichting Present, Voedselbank Maassluis, Stroomopwaarts en een energiecoach. Halis Tunc, teamleider Vluchtelingenwerk Maassluis en Vlaardingen, opende de bijeenkomst, heette iedereen van harte welkom en legde uit wat de opzet was.

Kuiper liet verder via tolken weten eerder op de middag al een aantal van de aanwezige gasten gezien te hebben bij het ondertekenen van de Participatieverklaring. “Dat is een belangrijke stap in het proces van inburgering. Om mee te doen in deze samenleving is het belangrijk om elkaar te kunnen begrijpen. Het liefst door de Nederlandse taal te spreken, maar dat is moeilijk. Als ik nu zelf in Syrië zou wonen, of in Eritrea, of Marokko zou ik ook moeite hebben met het leren van die talen; de klanken en letters zijn anders. Daarom snap ik ook hoe moeilijk het voor jullie is. Maar het kan wel, een heleboel Maassluizers komen van elders maar beheersen de taal inmiddels goed. Ik denk dat Saad (statushouder die eerder dit jaar de taalprijs won, red.) het voorbeeld is van iemand die zijn stinkende best doet om Nederlands te leren. En ik denk dat hij een inspiratie kan zijn voor jullie allemaal. Ik hoop dat we volgend jaar elkaar weer ontmoeten, hier of elders, en dan geen tolken meer nodig hebben.” De portefeuillehouder sloot af met iedereen te bedanken “die zich keihard inzet” om nieuwkomers hier welkom te heten. “Heel veel succes met: taal, inburgeren en werk.”

De gerechten voor deze feestelijke avond waren gezamenlijk door vrijwilligers en statushouders bereid. Ook was er livemuziek. Aan het eind van de avond kreeg iedere deelnemer een verrassing in de vorm van een papier met daarop zijn of haar gekalligrafeerde naam.