Het doek is gevallen voor Pollux
AlgemeenHet hing al wat jaartjes ‘boven de markt’. De mannen van Pollux vertoefden steeds weer onder of net boven de rode streep, maar wisten het vege lijf steeds op tijd te redden. Nu is er echter geen ontkomen aan: de hockeyers degraderen naar de tweede klasse. “Dat is misschien wel waar we met deze club thuis horen”, was al langs de lijn te beluisteren.
Door GERARD S. VERVER
Het staat haaks op de verwachting, die Perry van Stek in september uitsprak, na zijn door de ‘oudjes’ dik verloren afscheidswedstrijd tegen het eerste-van-nu. “Ze spelen een leuke pot hockey. Als ze dat vasthouden, zouden ze zomaar kunnen verrassen.” Dat gebeurde dus niet. “Het is ’m niet geworden”, sombert coach Nick Belgraver nu de mannen-elf, waarvan hij zelf seizoenenlang deel uitmaakte, terugzakt naar het niveau, waar “een kleine club als Pollux”, zoals hij het formuleert, “misschien wel beter tot zijn recht komt. We hebben het negen jaar in de eerste klasse volgehouden. Dat is superknap van de jongens, die dat voor elkaar gebokst en volgehouden hebben. Maar laten we de realiteit niet uit het oog verliezen en eerlijk tegenover onszelf zijn: spelen in de eerste klasse betekent niet, dat je op dat niveau thuishoort.”
Na een seizoen met tot dusverre vijftien, via vier overwinningen (met zondag 5-0 winst op Forescate) en drie gelijke spelen, bijeen gesprokkelde punten, valt het doek. “Heel spijtig, maar waar. Deze ploeg is vooral jong en mist de ervaring om zich in de eerste klasse in beeld te spelen. Dat komt wel, maar heeft tijd nodig”, begint Belgraver zijn analyse, die hij vervolgt met de positieve insteek, dat binnen de groep een geweldige sfeer heerst.
‘Laat duidelijk zijn: deze groep heeft kwaliteit’
“Die gasten zijn gaandeweg de beste vrienden geworden zijn.” Dat heeft een keerzijde. Zelf was hij jarenlang aanvoerder en, zoals hij dat nu ook als teamregisseur is, verbaal een ware kuitenbijter. Hij mist nu die onderlinge coaching. “Ze zeggen niet altijd tegen elkaar, wellicht uit angst om te kwetsen, waar het op staat. Zijn te lief. Maar door elkaar af en toe even op de plaats te zetten, zet je de vriendschap niet op het spel. Want laat duidelijk zijn: dit team heeft kwaliteit. Als de groep fit is tenminste.”
Want de ongelukkige afloop van de competitie werd zeker ook beinvloed door het tijdelijk wegvallen van drie sterkhouders. “Met een niet al te brede selectie wordt het dan toch puzzelen.” Dat fenomeen wordt komend seizoen, omdat drie man om persoonlijke redenen zoals studie, reizen en de keuze voor een lager team, niet opgelost.” Zelf wil hij, hoewel daarover nog met de clubleiding geproken moet worden, zijn verblijf verlengen. “Ik loop niet weg voor een teleurstelling. Dat deed ik als speler niet en zeker ook niet als coach.”