Bovengemiddeld
Ze waren zo te zien een stel van middelbare leeftijd, vermoedelijk niet onbemiddeld want ze zaten gezellig samen naast hun luxe boot aan een hoog glas dat best wel eens gevuld zou kunnen zijn met champagne. De koeler stond waarschijnlijk buiten zicht.
Het leek erop dat ze gekleed waren om naar een feest te gaan. Hij droeg een zwierig lichtblauw linnen pak met een wit overhemd eronder, zij een halflange losjes vallende lavendelblauwe jurk met driekwart mouwen.
Een volwassen vrouw kwam aanfietsen.
‘Hoi pap, hoi mam, tjé wat zijn jullie op sjiek. Een feest vanavond?’
De man knikte en zei iets wat voor een buitenstaander onverstaanbaar was.
De dochter nam haar ouders eens onderzoekend op en barstte toen los:
‘Pap weet je dat de allernieuwste mode voor mannen is om een geribbeld wit mouwloos hemd onder je pak te dragen?’
De vader keek beteuterd. ‘Dan zie je er toch uit als een werkman op een ladder op een warme dag?’
‘Heus, Pap, dat wordt echt de mode voor mannen.’
De moeder verslikte zich bijna in een slok en de vader haalde zijn schouders op. ‘Ik zie dat mezelf niet dragen onder een colbert.’
‘En jij mam, moet om die mooie jurk een brede ceintuur dragen, zodat je lijf meer vorm krijgt. Echt ook dat is helemaal in, ook als je gezet bent.’
De moeder keek verbaasd naar haar dochter die beslist meer woog dan zij. En die dochter had, ja, een brede leren ceintuur om haar niet al te slanke taille.
De moeder zette haar zonnebril af en keek haar dochter recht in de ogen: ‘lieve kind, waarom zou ik mijn kwetsbare punt, mijn niet al te slanke middel omgorden met een brede ceintuur, zodat ik eruit ga zien al een volgepropte zandloper. Ik heb nu eenmaal volle borsten en een bolle buik, net zoals jij en ik ga dat heus niet extra accentueren. Mode of geen mode.’