Handgebaren
Toen ik afgelopen donderdag in de trein zat die mij naar Amsterdam bracht, werd ik gebeld door mijn kleinzoon van zeven. "Wij gaan barbecueën. Komen jullie ook? Wat is dat voor leven?"
"Ik zit in de trein," zei ik.
"In de trein? Jij?" Het klonk of ik zojuist iets ongeloofwaardigs had gezegd.
"Ik ben op weg naar Amsterdam."
"Wat moet je daar doen?"
"Hapje eten met oud-collega’s," antwoordde ik.
"Dus je komt niet barbecueën?"
"Nee," zei ik en vervolgde: "Waar is je moeder eigenlijk?"
"Die is gevlucht naar de wc. Ze is angstig voor je. Ze zit op de wc en is bang, voor jou."
"Wat is dit voor onzin?" vroeg ik.
"Echt hoor opa. Ze is bang voor je en zit op de wc."
"Bel oma maar. Die is de hele avond alleen thuis. Misschien wil die wel barbecueën bij jullie."
Hij verbrak direct de verbinding.
Ik vermoedde zomaar dat hij meteen mijn vrouw ging bellen. Later, toen ik thuis kwam, vernam ik dat zijn moeder naast hem zat tijdens het bellen en hij maar es wat verzonnen had. Breed gebarend had hij later het verhaal uitvoerig aan mijn vrouw verteld. Hij lijkt op z’n opa, had mijn vrouw gezegd tegen mijn dochter, die dat ook nog eens beaamd had.
Op het station van Amsterdam moest ik overstappen op de trein naar Almere. Een intercity. Tegenover mij kwam een stevige jonge vrouw zitten, van in de vijftig schatte ik zo in. Ze was niet alleen. Een nog jongere vrouw nam naast haar plaats. De vrouw tegenover mij groette. De ander niet.
Later bleek het waarom: slechthorend, zo liet de vrouw van het groeten mij weten. Toen de trein zich in beweging zette, ontvouwde zich voor mijn ogen een vorm van communicatie die ongekend was. Indien het gesprek via de mond zou verlopen, zou je zeggen: die monden staan niet stil. In dit geval volgden de wederzijdse handgebaren elkaar voortdurend op.
Hoewel ik er een aantal ken en kan, bleef de communicatie voor mij duister. Of het ging hier om een discussie of om het uitwisselen van wat deze dag was meegemaakt.
Het kwam op mij zinvol over. Vele malen beter dan het onzinnige gebaar van de bekende middelvinger.
