'Al mijn huisdieren hebben een verhaal'
vervolg van voorpagina
Terwijl Chantel koffie maakt vragen de overige gezinsleden uitgebreid om onze aandacht. Een heel klein wit hondje, Lola en een hele grote, July, komen om de beurt een aaitje vragen. "Dit zijn mijn grootste schatten", zegt Chantel vertederd. "Als ik een groter huis had gehad, had ik nog veel meer beesten gehad. Mijn man Sherwin is wel blij dat dat niet zo is, haha. Zo houden we het beperkt." In de tuin staat een hok met knaagdieren en volgende week wordt er nog een kat toegevoegd aan de 'veestapel'.
Chantel kennende zijn dit niet zomaar dieren. "Nee hoor, ze hebben allemaal een verhaal. Het zat deze beestjes niet mee in het leven. De knaagdieren in de tuin zijn allemaal afgedankte types, die nu lekker in hun hok in mijn tuin scharrelen. Hondje Lola was van een bewoonster van Buiten Zorg. Een dame op leeftijd met kind noch kraai, alleen met Lola. Toen ze overleed was er niemand bij de uitvaart, alleen ik en een handjevol mensen van Buiten Zorg. Ik sprak haar regelmatig in mijn winkeltje in Buiten Zorg en toen ze aangaf zich zo'n zorgen te maken over hoe het straks toch moest met Lola, heb ik beloofd om voor haar te zorgen." Lola stonk, had geen gezonde tand meer in haar bek, en was al jarenlang niet bij een dierenarts geweest. "Die rekening mocht ik betalen, mooie erfenis hè?" Ze zegt het lachend, terwijl ze Lola een dikke knuffel geeft. De jaloerse July duikt er bijna bovenop. Deze dame is gered van een dodingstation in Spanje, zogeheten Perrera's. Fabienne Paques en Ton van den Broek hebben in Zuid-Spanje de stichting Animal Care España opgericht toen ze werden geconfronteerd met de de manier waarop de Spaanse regering een ‘oplossing' dacht te hebben voor zwerfhonden en afgedankte honden. "Dat Spanjaarden een andere kijk hebben op het ‘houden van honden' is algemeen bekend maar dat honden massaal vernietigd worden in de dodingstations, is niet te bevatten. Als Spanjaarden het afstandsbewijs niet willen tekenen, dat kost namelijk € 175, worden de honden zo over het hek gegooid. Kreupel, gewond, ziek en al. Toen ik van dit verhaal hoorde heb ik meteen contact gezocht met Fabienne. In september haalde ik July op van transport, graatmager en heel zielig. Maar met een ontzettende lieve inborst, geen greintje kwaad. Mijn lieve hondje Ella, die in juli jl op 19-jarige leeftijd is ingeslapen, kwam ook via Fabienne bij mij terecht. Zij was echt onderdeel van ons gezin, een van mijn kindjes. Ik was echt kapot van verdriet toen ze doodging. Ik mis haar nog elke dag..."
Haar grote hart lijkt geen grenzen te kennen, want ze doet ook graag dingen met en voor Stichting De Waaier, Stichting Present en ook bij De Voedselbank Langedijk is Chantel geen onbekende. "Ik hou er gewoon van om mensen en dieren te helpen die dat nodig hebben, en krijg er zo ontzettend veel voor terug. Ik doe het bovendien nooit alleen hè! Ik zeg altijd: 1 en 1 is 3. Ik sluit me aan bij mensen die al iets goeds doen of vraag hulp aan instanties waarvan ik zelf ook hulp heb gekregen. Samen bereiken we dan nog een beetje meer. Gelukkig is mijn man van hetzelfde type!"
Sherwin Kirindongo is professioneel muzikant en geeft onder andere muziektherapie voor de organisatie Musicians Without Borders, die door middel van muziek mensen en kinderen in conflictgebieden helpt om trauma's te verwerken. "Samen zijn we al in Rwanda, El Salvador en Oeganda geweest, heel bijzonder."
Zoon Tula van 7 weet niet beter of papa en mama zijn altijd bezig met het helpen van anderen. "Hij helpt me ook altijd mee als ik weer eens aan het verzamelen of regelen ben voor deze stichting of dat goede doel, haha. En ook Sherwins kinderen uit zijn eerste huwelijk, Quinty en Yannick, schuiven nog steeds graag bij ons aan. Ook nu Sherwin voor zijn werk bij de Lion King drie maanden in Korea zit, zijn ze veel bij mij. We zijn een mooi stel zo met z'n allen"
