Herbakken
Als ik mezelf wel eens op een foto zie denk ik: "Wat een misbaksel!” Soms ben ik boos en reageer ik al te heftig, waarop mijn vrouw zegt: "Wat ben je toch een heethoofd!” En als laatste: ik kan best domme dingen doen waarop ik door een ander voor halve gare uitgemaakt word. Die drie woorden misbaksel, heethoofd en halve gare houden me bezig. Waar komen ze vandaan en zit er een betekenis achter? Er bestaat een volksboek ‘De Vermaekelijke klugt' uit 1750. Hierin staat het verhaal van een vader die zijn domme zoon overal mee naar toe neemt. Hij gaat van Zottegem tot het Brugge. Maar niemand kan hem helpen zijn zoon tot een slimmer mens te maken. Uiteindelijk komen ze in Eeklo, want, zegt men, daar worden ‘hoofden gebakken met gekrulde en platte haren, met schele, loense, lodderige ogen en lepe ogen, zwarte en andere kunt ge ook krijgen volgens uw goesting en smaak!' Je kunt bij de bakker aldaar dus een ander hoofd krijgen, je wordt als het ware herbakken. Bij dat herbakken hakt men het hoofd van de romp. Daarna herkneedt de bakker het hoofd en wordt het ingesmeerd met eigeel om het zo opnieuw te laten bakken. Dit proces gebeurt dus door de ‘Herbakker'. Tijdens het bakken wordt er een groene kool op het lichaam gezet. Deze staat symbool voor het ijle, lege hoofd. Dan wordt het hoofd opnieuw op de romp geplaatst en kan men een nieuw leven beginnen. Als het hoofd te lang in de oven blijft zitten, ben je een heethoofd, heeft men je niet lang genoeg laten bakken, dan ben je een halve gare, en een mislukt hoofd is natuurlijk een misbaksel. De moraal van deze sage is dat je maar beter tevreden kan zijn met je eigen hoofd. Want de kans is groot dat je bij de bakker vandaan komt als een heethoofd, een misbaksel of een halve gare. Mooi verhaal, vind je niet? Wij hebben in Langedijk kool voldoende, nu nog een bakker vinden die bereid is hoofden te herbakken en een bouwer die een kool in de tussenliggende baktijd plaatst!