Raamwerk
Mijn vader en ik gingen als uitje naar de autowasstraat, waar je zowel de buitenkant als de binnenkant kunt laten cleanen terwijl je geniet van een kopje koffie. Mét een koekje. Tijdens de rit terug draaiden we de raampjes open. Voor de deur van mijn ouders kwamen we erachter dat hun rechter voorruit niet meer omhoog kwam. Geen probleem. Ze zijn sinds 1968 lid van de wegenwacht, dus ik zou wel even bellen.
In zeven stappen kwam ik bij een resultaat. Leest u mee? Stap 1: keuzemenu – vastloper. Stap 2: medewerker 1: 'Wat is hun kenteken?'. Ik was zelf alweer onderweg en kon daar geen antwoord op geven. Vriendelijk verzoek om dan maar even terug te bellen als ik het wel wist. Stap 3: aangezien mijn vader blind is kan ik het niet aan hem vragen, maar via de APK-garage wist ik het kenteken te achterhalen. Stap 4: medewerker 2 van Buitenlandse Wegenwachtzaken: ander nummer bellen alstublieft. Stap 5: medewerker 3 nam op met ‘ANWB zakelijk’. Ik werd doorgeschakeld naar een de goede afdeling. Dacht ik. Stap 6: medewerker 4 waarmee ik het raamwerk kon bespreken. Het leek allemaal goed te gaan tot ze er achter kwam dat de auto voor de deur van mijn ouders stond. Ze hadden weliswaar 54 jaar lidmaatschap betaald, maar geen woonplaatsservice, waardoor ze dus alsnog de volle mep moesten betalen. Stap 7: ik belde mijn ouders met het heuglijke nieuws dat hun raampje weer zou werken.
Mailtje van de ANWB: hoe ik de service had ervaren. Mijn ultrakorte antwoord kon ik niet kwijt.
Ik snap waarom ík niet bij de ANWB zit.
*reacties@hermandejager.nl.