Omroeper Adrie Meijer is na dertig jaar uitgesproken
AlgemeenSINT-PANCRAS – Het zal in het nieuwe voetbalseizoen bij de thuiswedstrijden van Vrone wel even wennen zijn als de vertrouwde stem van omroeper Adrie Meijer niet meer is te horen. De 77-jarige Meijer heeft op zondag 29 mei een punt achter dertig jaar omroepen gezet.
“Ik heb het altijd met geweldig veel plezier gedaan, maar door wat lichamelijke ongemakken werd het me allemaal te zwaar.”
Vrone zal op zoek moeten naar een andere vrijwilliger die voor de wedstrijd de namen van de spelers opleest en tijdens de wedstrijd de naam van de speler noemt die een doelpunt heeft gescoord.
Adrie Meijer is geboren in Alkmaar en verhuisde via IJmuiden en Beverwijk naar Sint-Pancras. “Ik heb altijd gewerkt bij de Hoogovens en mocht op m’n 61ste al met pensioen. Dat mocht ook wel na 41 jaar gewerkt te hebben.”
Omroeper
Voordat Adrie omroeper werd bij het eerste elftal van Vrone, was hij ook al vaak te vinden bij zijn cluppie. “Toen onze zoon Joep op zijn zesde bij Vrone ging voetballen was ik altijd een vaste supporter. Later werd ik coach van de pupillen en weer later coach van het zesde senioren elftal. Ik herinner me nog namen als Theo de Wit, Jan Madderom, Jaap de Jong, Kees Rus en Marcel Bobeldijk. Echte Vronianen.
Bijzonder
In de afscheidsspeech, geschreven door eerste elftalspeler Dennis Roos, blijkt overduidelijk dat de spelers het altijd bijzonder vonden om hun naam uit de speakers te horen schallen. “Het geeft je als doelpuntenmaker een trots gevoel’’, zei Roos. “Omroepers bij amateurclubs worden steeds zeldzamer. Vind maar eens iemand die iedere twee weken trouw verslag doet van een thuiswedstrijd van het eerste elftal. Vrone heeft zich erg gelukkig mogen prijzen met Adrie Meijer, dertig jaar vaste omroeper bij onze club.”
Onderhoudsploeg
Toen het zesde elftal van Vrone stopte, heeft ook Adrie even een rustpauze ingelast voor een periode van twee jaar. “Op verzoek heb ik toen weleens bij verschillende jeugdtoernooien omgeroepen. Dat vond ik erg leuk en later werd ik door de toenmalige voorzitter Koos Kuijper benaderd of ik de vaste omroeper van de club wilde worden. Vanwege mijn mooie stem natuurlijk”, lacht Adrie. “Na mijn pensionering heb ik me ook nog aangemeld bij de onderhoudsploeg. Dat doe ik nog steeds en dat hoop ik nog een tijdje te kunnen doen. Maar het omroepen is na dertig jaar verleden tijd. Jammer, maar mijn gezondheid laat het niet meer toe. Ik zal het best missen, maar ik ben gelukkig ook nog vrijwilliger in het ziekenhuis Noordwest. Daar verzorg ik de muzikale bijeenkomsten en dat is ook dankbaar werk.’’
Rugnummers
“In het begin was het best vreemd om de namen van de spelers, begeleiders en scheidsrechter op te noemen. Al snel kwamen er vragen van de toeschouwers of ik ook de rugnummers erbij wilden vermelden. Voor mij geen probleem. Soms waren er wel spelers met een moeilijk uit te spreken achternaam. Dan las ik gewoon de voornaam op en af en toe maakte ik tussendoor een geintje. Moet kunnen bij een gezellige club als Vrone.’’
Jammer
Bestuur en spelers vinden het jammer dat Adrie is gestopt, maar hebben wel alle begrip voor zijn beslissing. “Ik hoop dat ze voor het nieuwe seizoen een vervanger kunnen vinden. Zonder omroeper zal het stil zijn. En de bezoekers vinden het leuk om de namen van de spelers te horen en zeker van de speler die een doelpunt heeft gescoord.”
In de afgelopen dertig jaar is er slechts één dieptepuntje te noemen. De microfoon uit de bestuurskamer werd gestolen. “Dat was even schrikken. Gelukkig kwam er een nieuwe en die werd na gebruik op een veilige plek opgeborgen.”
Op de laatste wedstrijddag ontvingen Adrie en zijn vrouw uit handen van voorzitter Roeland een boeket en een dinerbon. Een mooie waardering voor al het vrijwilligerswerk.
