#FOMO
Je bent op plaats A en iemand vertelt je dat plaats B veel leuker was. Je hebt meteen spijt dat je voor A gekozen hebt.
Je zit in een restaurant en je kiest de vis. Er blijft een graatje in je keel steken (had ik nu toch maar vlees genomen) en volgens je tafelgenote was het vlees ook veel lekkerder.
Straks naar de film? Of naar een feestje?
Naar een popfestival of naar die reünie? Misschien heb je het idee dat je alle sociale momenten met beide handen moet aangrijpen.
Maar als je heel eerlijk bent, heb je voor de helft van die activiteiten niet eens echt energie.
Voilà de pandemie van 2022: FOMO, oftewel ’Fear Of Missing Out’.
Onze dorpelingen zijn bang om iets leuks te missen en daarom doen ze teveel. Mijn oude vader zei: “Het meer is nooit vol”.
Er zal altijd iets te wensen overblijven. En er is er altijd iets te missen. Hoe belangrijk vind je dat zelf? Is dat de reden om 10 dingen op een dag te doen met halve aandacht… Of word je woke en ga je vanaf vandaag één ding per dag doen, met focus? En daar voorpret van hebben en van nagenieten? Ik geloof dat ik mijn keuze lang geleden al gemaakt heb. Genoeg is genoeg. Het gevoel om veel te dingen te moeten/missen blijkt een keuze.
Ter illustratie: als je vaak tv kijkt en je slaat een uitzending over dan heb je het programma ‘gemist’. Als je nooit tv kijkt mis je helemaal niks. Maar dat gevoel van missen… dat kunt u missen. Echt.
*reacties@hermandejager.nl