Leuke leerling
"Als jij zo doorgaat, komt er weinig van je terecht, let op mijn woorden, jongetje!” De leraar kijkt mij woedend aan, zijn trillende wijsvinger port in mijn borst. Ik zeg niets, laat de woordenstroom maar over me heen komen. Hij zal wel gelijk hebben, mijn toekomst is zwart, reddeloos verloren. "Vanaf nu doe je precies wat ik zeg en je luistert vol aandacht, begrepen, knulletje?” Ik knik en denk aan de voetbaltraining van vanavond. Ik ben nota bene al 14 en dan denkt zo'n oude man mij te kunnen vertellen wat ik doen moet? De leraar zwijgt, buiten adem. "Kan ik kan nu gaan?” Hij wordt nog roder en trilt over zijn hele dikke lijf. Oei, straks krijgt hij een hartaanval, ik besluit me wat gehoorzamer op te stellen. "U heeft groot gelijk, mijnheer, mijn vader waarschuwde me ook al. Vanaf nu let ik op, volg uw wijze raad en kom zeker op tijd op school!” De man ontspant en krijgt zijn normale kleur terug. Hij geeft toestemming om te vertrekken. Ik haast me naar buiten, stel je voor dat ik te laat op de training kom! Op de gang trek ik mijn jas aan en hoor nog net de leraar tegen een vrouwelijke collega zeggen, die was komen kijken waarom de man zo geschreeuwd had: "Zo, dat eigenwijze ettertje heb ik even de les gelezen, die zal zich bij mij vanaf nu rustig houden!” Ettertje, ik? Ik kan me niet inhouden en ga terug de klas in. "Wat kom je nu weer doen, snotneus!”, vraagt de leraar. "Ach, mijnheer, ik wil alleen maar zeggen dat, wat mij betreft, u zeshoog de boom in kunt!” Ik knal de deur dicht en ren naar buiten. De volgende morgen ben ik keurig klokslag half 9 in de school. Daar staat de directeur die mij met streng gezicht bij zich roept. Ik stap zijn kamertje binnen en kijk naar de schoolplaat aan de muur. "Ga jij maar weer naar huis, kereltje, morgen verwacht ik jou met je ouders om exact 8 uur hier, begrepen!” Ik knik beleefd en zie dat buiten de zon schijnt en besluit te gaan vissen. Leve het kindgerichte onderwijs!