Klein geluk
Zondagmorgen half negen. Het mooiste moment van de week; niemand op de weg en een vroege wandeling lonkt. Naast me staat een kopje koffie, ik draai een CD van de Dire Straits. Gekocht ik in een kringloopwinkel voor 1 euro, een topaankoop, waar ik erg van kan genieten. Mijn auto parkeer ik ergens midden in de polder, tussen de weilanden in.
Ik heb geen route en bestemming. Gewoon uitstappen en wandelen maar, dat loopt lichter en het valt onderweg nooit tegen. Mijn blik werp ik over de weilanden, op zoek naar hazen. Vaak zie ik er wel een paar zitten, soms heb ik geluk en zie ik ze voluit sprinten. Een reiger zit aan de overkant van de sloot, verscholen tussen de planten. Wapperende manen. Scherpe blik, gericht op de bodem van de sloot. Mooie, sierlijke vogel. Na ongeveer een kilometer wandel ik langs een boerderij. Er brandt al licht in de keuken, de tafel is gedekt. Pluimpjes rook uit de schoorsteen, het gezin ontbijt gezamenlijk. Na mijn wandeling stap ik in de auto en zet koers naar de wereld waar het grote geluk regeert. Groot geluk dat je kunt bereiken door carrière te maken, veel geld te verdienen en meer te hebben dan een ander.
Onderweg tap ik mijn tweede bakkie koffie in. Bij het passeren van de boerderij, zie ik de boer wandelen over zijn erf. Twee handen op zijn rug. Zondagse kleren aan. Hij kijkt rustig om zich heen, met een glimlach op zijn gezicht. Trots op zijn boerderij en trots op zijn gezin. Hij steekt zijn hand naar me op. Even verder sprinten drie hazen over een weiland, de zon breekt volop door, in de verte de kerk van Langedijk. Uit de speakers klinkt the Sultans of Swing.
Het mooiste geluk, is klein geluk.
