De politiek in lichaamsdelen
Na de verkiezingen worden de stemmen geteld en wordt langzaam bekend wie er gekozen zijn, direct of met voorkeurstemmen. Soms vindt nog een hertelling plaats om de eventuele restzetels te verdelen. Een enkele keer is het verschil tussen partijen zo klein dat de aantallen stemmen opnieuw worden gecontroleerd.
Het blijkt ook dat je niet altijd ‘vast' kunt rekenen op een zetel. Wij kennen ook nog het recht van voorkeurstemmen. In sommige gevallen zijn ‘gedoodverfde' kandidaten, die op plek 3 of 4 staan, niet degenen die de zetel krijgen. Kan vervelend zijn, maar dat is onze democratie ten voeten uit!
Nu we het toch over lichaamsdelen hebben, heb ik ook gelezen dat kandidaten na hun beëdiging zich hebben uitgesproken om minder op de persoon te willen spelen, maar elkaar meer te omarmen. Ik hoop dat ze zichzelf dan wel in de hand kunnen houden.
Nieuwe kandidaten; ze worden nog rondgeleid en bijgepraat over het wel en wee van de stad Den Haag. Ik hoop dat ze hierbij hun ogen goed de kost geven en van het begin af hun oren te luister leggen bij de inwoners.
Uiteindelijk heeft men wel een partijprogramma gemaakt, maar zolang je geen absolute meerderheid hebt, kun je dit toch niet ten volle uitvoeren. Je zal moeten overleggen, compromissen sluiten en dat lukt alleen maar als je goed luistert.
Volg je hart zullen sommigen zeggen, maar het verstand speelt natuurlijk ook een rol. Het is een afweging. Volg je je hart, of de politieke leider, het partijprogramma of raadpleeg je toch de bewoners en geef je hen een stem! Uiteindelijk ben je door hen gekozen en verwacht men dat je het vuur uit je sloffen zal lopen om zaken te realiseren voor hun buurt of wijk.
Als we terugkijken en soms moet je dit doen, laat het verleden zien dat er niet altijd werd geluisterd naar de bewoners, naar mede gemeenteraadsleden, maar dat er veel op de man en vrouw werd gespeeld. Waar dit precies op slaat of waar dit vandaan komt; de beroemde Joost mag het weten, maar dit komt niemand ten goede en zeker de bewoners niet.
Laat je eens uitnodigen of nodig jezelf eens uit voor een bewonersvergadering. Mensen willen graag kennis maken, zeker nu we zoveel nieuwe gemeenteraadsleden hebben. Pak je fietsje en leer de stad kennen en de stadsdelen en de wijken. Laat je handen eens wapperen en beweeg je benen; krab je eens achter je oor over de initiatieven, welke door bewoners naar voren worden gebracht.
Het is geen onzin en natuurlijk kun je je eigen zin doordrijven. Zonder last en ruggespraak ben je gekozen, maar dat is wel kortzichtig.
Samen stad zijn en ik hoop dat dit door de gemeenteraad wordt omarmd. Uiteindelijk hebben we niet voor niets een politiek lichaam, dat demo(s) (door het volk) cratisch (heersen) is gekozen!