Afbeelding
(Foto: privéfoto)

In het winkelcentrum

Als zo ongeveer de laatste in de regio, besloot ik naar het winkelcentrum in Leidschendam te gaan. Ik bedoel, de Mall of the Netherlands, een naam met Amerikaanse allure. Nieuwsgierigheid dreef me erheen.
En inderdaad, het zag er net zo Amerikaans uit als het klonk. Op YouTube en Netflix staan volop series die in zo'n mall afspelen en zoals daar, zo ook hier. Helemaal overdekt, veel mini-locaties om te eten en drinken, prachtige winkelgevels tot ver in de hoogte en een zwerm van mensen. Na de tweede hoek-om raakte ik de weg kwijt, maar daar was meteen een (ook al zo typerend) vriendelijke man in uniform die me wees hoe ik moest lopen, en het was nog duidelijk ook.
Het begon me snel op te vallen, hoe weinig mensen tassen droegen. Normaal zie je in een grote winkelstraat iedereen twee tot vier tassen dragen, liefst in een enkele hand, en dan is de blik gericht naar alweer een nieuwe aankoop. Nu leek iedereen net als ik te kijken. Dat schijnt heel Nederlands te zijn: kijke-niet kope.Ik kocht niks. Inderdaad.
Ondanks alle glitter en glamour van deze mall, had C&A gewoon aanbiedingen. Voor de kassa stond een rij vrouwen te dicht op elkaar. Toen ik erdoor wilde - op weg naar de uitgang - voelde ik een golfje agressie over een eventueel voordringen.

'Het was druk, ook in winkels waarvan ik niet begreep wat ze er verkochten' 

In Peek & Kloppenburg was het vol, voor de Legowinkel stonden mensen te wachten tot zij ook naar binnen mochten, het was druk-druk-druk, ook in winkels waarvan ik niet goed begreep wat ze verkochten. Misschien is dat wel het summum van luxe. Zo selecteer je meteen je publiek.
Ik wandelde in eenvrouws zigzag-formatie, wat een beetje ongemakkelijk liep. Toegegeven, er waren brede looppaden, eentje voor de heen, de andere voor de terug, maar die waren snel vol. Gezinnen liepen uitgewaaierd en langzaam, stellen sjokten hand in hand door, en dan waren er nog rennende kinderen. Er stak nogal eens een neus boven het mondkapje uit.Dus geleidelijk werd ik zenuwachtiger. Juist door die Amerikaanse effecten van alles. Want in al die series over een Mall in Amerika, wist ik ook hoe kwetsbaar een kudde winkelend publiek is, en wat een enkele gek met een wapen kan aanrichten.Of een virus, natuurlijk.
Toen ik dat besefte, versnelde ik mijn pas. Eruit, eruit. Buiten stond de nieuwe golf al klaar om de Mall te betreden.